Ντιέγκο Μαραντόνα: Ένας.. θεός που σκοράρει όπως θέλει!

Η ομάδα του Άρχοντα θυμάται τον “Ντιέγκο”.

Στη διάρκεια των χρόνων που κυλάει η ζωή σ’ αυτόν εδώ τον πλανήτη, συμβαίνουν πολλά και διάφορα γεγονότα. Ορισμένα προλαβαίνουμε να τα ζήσουμε και άλλα πάλι τα ακούμε όταν μας τα διηγείται κάποιος άλλος, πιο μεγάλος από εμάς. Το συγκεκριμένο άρθρο θα σας πάει αρκετά χρόνια πίσω και θα σας διηγηθεί μια ωραία ιστορία που εξελίχθηκε στον ποδοσφαιρικό κόσμο. Για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι.

Οι ποδοσφαιρικές ιστορίες είναι κι αυτές μέσα στη ζωή και μάλιστα όταν εξελίσσονται, μένουν για πάντα χαραγμένες βαθιά μέσα μας. Κυρίως διότι μας στιγματίζουν για κάτι. Για μια ενέργεια, ένα γκολ, μια ευκαιρία, μια απόκρουση, για ένα αυτογκόλ, για ένα λάθος, για μια φράση, για μια αδικία, για μια δήλωση ή και για όλα αυτά μαζί.

Οι ιστορίες αυτές ενώνουν τον κόσμο και μας κάνουν πολλές φορές να συνειδητοποιούμε τη μαγεία του συγκεκριμένου αθλήματος. Αν το καλοσκεφτούμε από το συγκεκριμένο άθλημα περνούν πάρα πολύ ποδοσφαιριστές που ονειρεύονται να κάνουν καριέρα. Άλλοι την πραγματοποιούν και άλλοι πάλι όχι.

Όμως όλοι τους έχουν να μας διηγηθούν ορισμένες ιστορίες ή αλλιώς τις εμπειρίες τους. Κανείς δεν θα κουνήσει καταφατικά στο κεφάλι του σε ερώτηση του στυλ: «Ποιες είναι οι εμπειρίες σου γύρω από τη στρογγυλή θεά και το χορτάρι;». Αυτό από μόνο του προσωπικά με κάνει να ασχοληθώ περισσότερο μ’ αυτό το άθλημα.

Το ταξίδι μας σήμερα έχει ένα όνομα και λέγεται… Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα! Σαφώς δεν μπορούμε να αναλύσουμε και να θυμηθούμε όλες τις μεγάλες στιγμές αυτού του τεράστιου ποδοσφαιριστή, ωστόσο ξέρουμε όλοι ότι όταν ακούμε αυτό το όνομα, το μυαλό μας πάει σε τέσσερα πράγματα. Ποια είναι αυτά; Μα, φυσικά η Αργεντινή, η Νάπολι, το Μουντιάλ του 1986 και η αρνητική πλευρά που λέγεται μαφία.

Βέβαια ο Μαραντόνα έχει επεκταθεί και στους λάτρεις της μουσικής (της ραπ συγκεκριμένα), καθώς ήταν η αιτία που ο γνωστός τραγουδιστής-ράπερ, Αναστάσιος Καρακώστας (Υποχθόνιος) έγραψε ένα τραγούδι με τίτλο το επίθετο του, δηλαδή «Μαραντόνα». Και η αναφορά αυτή γίνεται λόγω των 10.438.914 προβολών του στο YouTube έως σήμερα. Εύκολα, λοιπόν, κάποιος/οι το συνδέει/ουν κι έτσι.

Η εισαγωγή αυτή έγινε διότι έπρεπε να μπείτε λίγο στο κλίμα του τι θα διαβάσετε παρακάτω. Ας πάμε όμως τώρα στην πραγματική ουσία του άρθρου. Όπως αναφέραμε και παραπάνω θα σας ταξιδέψουμε αρκετά χρόνια πίσω. Συγκεκριμένα ο λόγος γίνεται για το Μουντιάλ του 1986 που διεξήχθη στο Μεξικό. Νικήτρια της τότε διοργάνωσης ήταν η Αργεντινή του Ντιέγκο Μαραντόνα. Όμως αυτό είναι το πρώτο ωραίο κομμάτι της ιστορίας που μέσα της έχει να μας διηγηθεί πολλά και διάφορα πράγματα για τον προημιτελικό εκείνης της διοργάνωσης.

Έναν προημιτελικό που τα είχε στην κυριολεξία όλα. Κι έναν προημιτελικό που θα μείνει για πάντα χαραγμένος στις γενιές που τον έζησαν, ενώ παράλληλα θα τον μαθαίνουν πάντα οι γενιές που δεν τον έχουν ζήσει. Φυσικά δεν είναι μόνο ο Μαραντόνα που… πουλάει ακόμα αλλά και όλα όσα έλαβαν χώρα εκείνο το μεσημέρι.

Στο Μεξικό η Αργεντινή πήγε να αγωνιστεί έχοντας νωπές ακόμα τις μνήμες από το προηγούμενο Μουντιάλ, αυτό της Ισπανίας το 1982. Οι πληγές ακόμα δεν είχαν επουλωθεί για μια ομάδα που στόχευε σε μια κατάκτηση τροπαίου που δεν είδε ποτέ. Η Αργεντινή τότε κατάφερε και πέρασε από την πρώτη φάση των ομίλων ως δεύτερη (πρώτο το Βέλγιο) αλλά στη δεύτερη φάση των ομίλων εκείνης της περιόδου ηττήθηκε από Ιταλία και Βραζιλία και πήγε στο σπίτι της.

Σίγουρα όλοι στην ομάδα είχαν πεισμώσει και διψούσαν ακόμα περισσότερο για την κατάκτηση του τίτλου στο αμέσως επόμενο Μουντιάλ, εκείνο του 1986. Το θετικό γι’ αυτούς ήταν μάλιστα ότι γινόταν και σε έδαφος της Λατινικής Αμερικής, γεγονός που σήμαινε ότι για εκείνες τις χώρες ήταν πολύ καλύτερα απ’ ότι σε κάποια ευρωπαϊκή. Μάλιστα στην πορεία αυτή η θεωρία δεν αποδείχθηκε καθόλου λανθασμένη.

Η Αργεντινή στο Μουντιάλ του 1986 κατάφερε να πανηγυρίσει την κατάκτηση του τροπαίου, νικώντας τη Δυτική Γερμανία (ήταν χωρισμένη τότε) με σκορ 3-2. Ωστόσο το ματς που θα μας μείνει χαραγμένο για πάντα είναι εκείνο ανάμεσα στην Αργεντινή και την Αγγλία. Ένας αγώνας στον οποίο πραγματοποιούνταν ο προημιτελικός.

Το «Στάδιο Αζτέκα» των 114.600 ήταν γεμάτο και περίμενε να ξεκινήσει το μεγάλο παιχνίδι. Μάλιστα πριν τον αγώνα ορισμένοι οπαδοί συνεπλάκησαν και μεταξύ τους, ωστόσο αυτά τα συμβάντα γεμίζουν με σελίδες την ιστορία εκείνου του παιχνιδιού. Στα του παιχνιδιού πραγματικά ο πρωταγωνιστής ήταν ένας και λέγεται Ντιέγκο Μαραντόνα.

Αυτός ο ποδοσφαιριστής με ύψος 1,65 και χωρίς ακόμα μεγάλη διάκριση στην καριέρα του έκανε τους πάντες με δύο φάσεις να χάσουν τα λογικά τους. Κι έπειτα είπε την φράση-κλειδί για να βάλει οριστικά τη σφραγίδα του σ’ εκείνο τον προημιτελικό. Το πρώτο ημίχρονο είχε λήξει 0-0 με τις δύο ομάδες να ψάχνουν το γκολ που θα τους βάλει σε θέση οδηγού.

Στο 51^ο λεπτό έρχεται αυτή η φάση από πλευράς Αργεντινής. Ο Μαραντόνα κάνει μια κούρσα προς την περιοχή των Άγγλων και έπειτα προσπαθεί να παίξει το 1-2 με τον Χόρχε Βαλδάνο, ωστόσο η πάσα του κόβεται από τον Στιβ Χοτζ, ο οποίος δεν κόβει σωστά και ουσιαστικά πασάρει στον Μαραντόνα. Η μπάλα έχει κατεύθυνση προς εκείνον αλλά είναι ψηλή.

Μπροστά του ο Αργεντινός βλέπει να έρχεται ο τερματοφύλακας της Αγγλίας, Πίτερ Σίλτον, ο οποίος όντας 1,85 είχε πλεονέκτημα να απομακρύνει με τις γροθιές. Κι όμως… ο Μαραντόνα ρισκάρει, βάζει το χέρι του και σκοράρει με αυτό, ξεγελώντας τον διαιτητή ότι έκανε κεφαλιά, καθώς είχε κάνει και κίνηση με το κεφάλι του.

Η μπάλα μπήκε στα δίχτυα και έπειτα επικράτησε το… χάος!

Όλοι περίμεναν την απόφαση του διαιτητή, Αλί μπιν Νασέρ, οι παίχτες της Αργεντινής δεν κουνήθηκαν από εκεί που ήταν, οι δημοσιογράφοι δεν ήξεραν αρχικά τι συνέβη, ενώ ο Μαραντόνα συνέχισε να κάνει τα… δικά του με μοναδικό σκοπό να μετρήσει εκείνο το γκολ. Μόλις η μπάλα μπήκε στα δίχτυα, ο ίδιος άρχισε να πανηγυρίζει και να λέει στους συμπαίχτες του να κάνουν το ίδιο για να ξεγελαστεί ο διαιτητής και να μην ακυρώσει το γκολ.

Τα λόγια του ήταν τα παρακάτω: «Τους περίμενα να με αγκαλιάσουν, αλλά κανείς δεν ήρθε. Τους είπα, ελάτε να με αγκαλιάσετε, γιατί αλλιώς ο διαιτητής δεν θα το επιτρέψει». Το γκολ παρά την παγωμάρα μέτρησε και ο φόβος ακύρωσης από τον «Ντιεγκίτο» έσβησε οριστικά. Μια φάση που απαντήθηκε για το αν ήταν νόμιμη ή αντικανονική, όταν δημοσιεύτηκε μια φωτογραφία από τον Αλεχάντρο Οχέδα Καρβαχάλ, η οποία δείχνει τον Μαραντόνα να σκοράρει με το χέρι.

Έτσι, ο ίδιος αποφάσισε να πάρει θέση για εκείνο το γκολ και το βάφτισε ως… «Χέρι του Θεού». Φράση που έχει μείνει μέχρι και σήμερα και δεν πρόκειται να… δύσει ποτέ!

Η συνέχεια ωστόσο ήταν πιο μαγική και έκανε πραγματικά τους πάντες να παραμιλούν με πρώτο και καλύτερο τον σπίκερ, Βίκτορ Ούγκο Μοράλες από την Ουρουγουάη που μετέδιδε το παιχνίδι. Ένας δημοσιογράφος που ξέχασε την κόντρα των δύο χωρών και που μαγεύτηκε από την ενέργεια που πραγματοποίησε στο 54^ο λεπτό ο «Ντιεγκίτο». Το σκορ ήταν στο 1-0 πλέον και ο Μαραντόνα είχε απελευθερωθεί πλήρως χάρις στο δικό του γκολ.

Η αυτοπεποίθησή του ήταν στα… ύψη και αυτό φαινόταν από χιλιόμετρα μακριά. Έτσι, λοιπόν, ο ίδιος παίρνει την μπάλα από το σημείο του κέντρου περίπου και με ένα τρελό σλάλομ καταφέρνει να περάσει όποιον βρήκε στο διάβα του και στο τέλος να κάνει με απλό πλασέ το 2-0.

Πραγματικά χάρις σε 10,6 δευτερόλεπτα ενέργειας, 11 αγγίγματα της μπάλας και έξι νικημένους αντιπάλους, ο Μαραντόνα γνώρισε απ’ όλους την απόλυτη αποθέωση. Την αποθέωση που εκδηλώθηκε απ’ όλους με μια και μοναδική φράση: «Από ποιον πλανήτη έχεις κατέβει;».

Τα λόγια του Μοράλες μετά από αυτό το γκολ ήταν τα εξής:

«Ο Μαραντόνα με την μπάλα τώρα. Τον κλείνουν δύο. Ο Μαραντόνα κυλάει το πόδι πάνω από την μπάλα και ξεφεύγει από τα δεξιά, αυτή η ιδιοφυΐα του ποδοσφαίρου. Περνάει και από τρίτον, κοιτάζει για τον Μπουρουτσάγα. Πάντα Μαραντόνα! Ιδιοφυΐα! Ιδιοφυΐα! Ιδιοφυΐα! Ακόμη συνεχίζει… Γκοοοολ! Συγγνώμη, θέλω να κλάψω. Θεέ μου. Ζήτω το ποδόσφαιρο. Τι γκολ; Μία αξιομνημόνευτη κούρσα του Μαραντόνα. Το καλύτερο σόλο γκολ όλων των εποχών. Διαπλανητικέ χαρταετέ, από ποιον πλανήτη μας ήρθες και αφήνεις τόσους πολλούς Άγγλους παίκτες πίσω και κάνεις τη χώρα μία γροθιά για να φωνάζει ‘Αργεντινή’. Αργεντινή 2 Αγγλία 0. Ντιέγκο, Ντιέγκο, Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Ευχαριστώ Θεέ μου για το ποδόσφαιρο, για τον Μαραντόνα, γι’ αυτά τα δάκρυα και για το σκορ. Αργεντινή 2 Αγγλία 0».

Ένα ξέσπασμα που αποτυπώνει πλήρως τα συναισθήματα όλου του κόσμου εκείνη τη στιγμή. Πραγματικά η απόλυτη αποθέωση για έναν παίχτη που στην πορεία σήκωσε το πολυτιμότερο τρόπαιο στο ποδόσφαιρο και ουσιαστικά έγινε θρύλος για τους Αργεντινούς -κι όχι μόνο- φιλάθλους.

Μια ιστορία που αρχικά είχε ένταση μεταξύ των φιλάθλων και που έπειτα είχε την απόλυτη αποθέωση προς το πρόσωπο του Μαραντόνα. Σαφώς μπορεί το πρώτο γκολ να ήταν αντικανονικό και να μην έπρεπε να μετρήσει. Όμως το δεύτερο μέσα σε τρία λεπτά ήταν η απόδειξη ότι με έναν θεό της μπάλας, όπως ο Μαραντόνα δεν μπορείς να τα βάλεις. Έναν παίχτη που σε τόσο κρίσιμο ματς βρήκε κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο να σκοράρει και να στείλει τη χώρα του στα ημιτελικά.

Κι όλο αυτό γιατί πολύ απλά δεν του άρεσε να χάνει! Γεγονός που το είδαμε και στον ημιτελικό με το Βέλγιο όταν με δύο δικά του γκολ η Αργεντινή πήγε στον τελικό για να σηκώσει το τρόπαιο. Πραγματικά τα λόγια γι’ αυτόν τον παίχτη-θρύλο περισσεύουν και οι ιστορίες είναι άπειρες. Όρεξη να ‘χουμε να τις διηγούμαστε!

Προγνωστικά Άρχοντας

2017 – Από την ομάδα του ArxondasBet.com