Στοίχημα Ποδόσφαιρο: Το πρόδωσαν το χρήμα και οι σιωπηλοί αστέρες του!

Στοίχημα Ποδόσφαιρο: Το πρόδωσαν το χρήμα και οι σιωπηλοί αστέρες του!

Δώδεκα ομάδες αποφάσισαν στο βωμό του χρήματος να βάλουν την οριστική ταφόπλακα στο ποδόσφαιρο με τη δημιουργία της European Super League. Το άθλημα δέχθηκε ακόμη ένα σοβαρό χτύπημα βλέποντας αρκετούς από τους αστέρες του να… σωπαίνουν!

Το ποδόσφαιρο είναι το πιο λαοφιλές άθλημα στον κόσμο και οι αθλητές που το απαρτίζουν, οφείλουν να βγαίνουν μπροστά και να δρουν σε διάφορα θέματα που αφορούν αυτό αλλά και την κοινωνία. Οι μεγάλες προσωπικότητες είναι είδωλα εκατομμυρίων ανθρώπων και παιδιών με αποτέλεσμα να τους επηρεάζουν θετικά κι αρνητικά μέσα από τις δράσεις τους.

Το άθλημα έχει αλλοιωθεί σημαντικά, το στοίχημα και εταιρίες στοιχήματος παίζουν το ρόλο τους και μαζί μ’ αυτό αλλοιώνονται και οι αστέρες του. Παγιδευμένοι και ζαλισμένοι από την κυριαρχία του χρήματος, προτιμούν να σωπάσουν και να ταχθούν με το σύστημα, παρά να πάνε κόντρα σ’ αυτό. Μια μεγάλη διαφορά των νέων με τους παρελθοντικούς σταρ, οι οποίοι έβγαιναν μπροστά επιθυμώντας ν’ αλλάξουν μια αδικία.

Σαφώς και υπάρχουν ορισμένες προσωπικότητες που παράγουν έργο και είναι δραστήριοι, όμως αρκετοί εξ’ αυτών επιλέγουν που θα είναι ενεργοί και που θα παραμείνουν ανενεργοί.

Σόκρατες: Ακτιβιστής, ποδοσφαιριστής, γιατρός

Ο Σόκρατες είναι από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες στην ιστορία του ποδοσφαίρου, καθώς ακούγοντας τον σου έρχονται στο μυαλό πολλά πράγματα εκτός από την ποδοσφαιρική του ποιότητα.

Ήταν ποδοσφαιριστής, γιατρός και είχε παράλληλα τεράστια συμμετοχή στα κοινά. Δε φοβήθηκε ποτέ να εκφράσει τα πιστεύω του και να παλέψει γι’ αυτά. Υπήρξε τεράστιος παίκτης αλλά κυρίως σπουδαία προσωπικότητα. Αρχηγός της εθνικής Βραζιλίας του 1982, της μεγαλύτερης εθνικής που δεν κατέκτησε Μουντιάλ.

Ο Σόκρατες συνέδεσε τ’ όνομά του με την ιστορία της Κορίνθιανς. Πάλεψε για τα δικαιώματα των παικτών και κέρδισε αρκετά προνόμια γι’ αυτούς, καθώς απέκτησαν λόγο στην πολιτική που ασκούσε ο σύλλογος. Σε μια εποχή με μεγάλη δόση ρίσκου, καθώς η Βραζιλία είχε δικτατορία με το σύστημα της ομάδας να πηγαίνει κόντρα στην ευρύτερη κοινωνική ζωή. Ο Σόκρατες εναντιώθηκε κατά της δικτατορίας και δε σταμάτησε να εκφράζει τις δημοκρατικές του απόψεις.

«Ήμουν ένα παιδί της δικτατορίας. Πάντα είχα το βλέμμα μου στραμμένο στις κοινωνικές αδικίες της χώρας και είχα συναδέλφους και συμφοιτητές που έπρεπε να κρύβονται ή να αποδράσουν. Απλώς έτυχε να είμαι καλός στο ποδόσφαιρο», είχε δηλώσει.

Γιόχαν Κρόιφ: Ένας ποδοσφαιρικός φιλόσοφος

Ο Γιόχαν Κρόιφ υπήρξε τεράστιος παίκτης μ’ έντονη προσωπικότητα. Ιδιαίτερα ευφυής αλλά κι επαναστάτης. Ένας ανατρεπτικός χαρακτήρας.

Ο τρόπος που αντιλαμβανόταν το ποδόσφαιρο ήταν ιδιαίτερος, ενώ η κλάση του ήταν τεράστια. Υπηρέτησε το άθλημα από διάφορα πόστα. Γνώρισε μεγάλες επιτυχίες, ενώ από το στόμα του ειπώθηκαν πρωτοποριακές απόψεις που θα συνοδεύουν το άθλημα για πάντα.

Ο Κρόιφ ήταν αρχηγός της εθνικής Ολλανδίας του 1974. Μιας ομάδας που ήταν η πρώτη στην ιστορία του αθλήματος που έπαιξε το λεγόμενο «ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο». Σ’ εκείνο το Μουντιάλ ο ίδιος άνοιξε κόντρα με την ολλανδική ομοσπονδία για τις εταιρείες ένδυσης. Ήταν η χρονιά που οι εταιρείες ένδυσης εισήλθαν στο ποδόσφαιρο. Το πρόβλημα ήταν ότι ο Κρόιφ είχε συμφωνήσει με την Puma ενώ η Ολλανδία φορούσε Adidas. Ο ίδιος ενημέρωσε πριν την έναρξη του τουρνουά ότι δε θα φορέσει Adidas και η κόντρα φούντωσε.

Τελικά αποφασίστηκε να φορέσει μια φανέλα χωρίς τις τρεις ρίγες της Adidas. Όλοι οι ποδοσφαιριστές είχαν τρεις ρίγες κι ο Κρόιφ δύο! Μέχρι τον τελικό αυτό δεν έγινε αντιληπτό, όμως όταν έγινε οι αντιδράσεις ήταν πολλές. Ο «Ιπτάμενος Ολλανδός» δεν έκανε πίσω, επέμεινε κι αγωνίστηκε ξανά με τις δύο ρίγες. Ήταν η πρώτη μεγάλη κόντρα στον κόσμο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.

Τέσσερα χρόνια μετά αποφάσισε να μην ενισχύσει τη χώρα του στο Μουντιάλ της Αργεντινής λόγω της δικτατορίας. Δεν ήταν λίγες οι φορές που είχε εκφράσει την αντίθεσή του για τη δικτατορία του Χόρχε Ραφαέλ Βιδέλα.

Ντιέγκο Μαραντόνα: Ένας ποδοσφαιρικός θεός με πολλά πάθη

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα είναι για πολλούς ο κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών. Μια τεράστια προσωπικότητα που πήγαινε κόντρα σε όλους δίχως να υπολογίσει τις συνέπειες.

Είχε δύο πρόσωπα και θα μείνει στην ιστορία για την τεράστια κλάση του και τα καταστροφικά του πάθη. Ο απόλυτος θεός της Αργεντινής και της Νάπολη, καθώς έφερε σπουδαίες επιτυχίες στη χώρα του και τη Νάπολι. Όμως μετέπειτα εξαιτίας των κακών επιλογών του κατέρρευσε. Παράλληλα ήταν από εκείνους τους ανθρώπους που δεν έκαναν πίσω όταν έβλεπαν την αδικία. Έβγαινε μπροστά χωρίς να υπολογίσει τις επιπτώσεις που μπορεί να είχε.

Το 1984 ο Αργεντινός έμαθε ότι ένα παιδί χρειαζόταν λεφτά για την άμεση θεραπεία του προκειμένου να γίνει καλά. Ο πατέρας του ενημέρωσε έναν συμπαίκτη του Ντιέγκο να γίνει φιλικός αγώνας στην Ατσέρα, ώστε να μαζευτεί το ποσό της επέμβασης. Η διοίκηση της ομάδας δεν άφησε τους παίκτες να ταξιδέψουν και το ίδιο έκανε και η FIFA.

Μόλις η συγκεκριμένη απόφαση έφτασε στ’ αυτιά του Μαραντόνα, επαναστάτησε, αγνόησε τη διοίκηση, τη FIFA αλλά και την ασφαλιστική του εταιρεία, κάλυψε το ποσό από την τσέπη του, που φοβόταν ενδεχόμενο τραυματισμό και μαζί με τους υπόλοιπους συμπαίκτες του, πήγαν στην πόλη της Ιταλίας, έπαιξαν σ’ ένα γήπεδο γεμάτο λακκούβες και λάσπες και μάζεψαν το ποσό, για να θεραπευτεί ο μικρός -τότε- Λούκα Κουάρτο.

«Ήταν το μεγαλύτερο και πιο σημαντικό ματς της καριέρας μου», δήλωσε μετά τον αγώνα.

«Θα του είμαι ευγνώμων για όσο ζω. Αισθάνομαι σαν να έχασα τον δεύτερο πατέρα μου», είχε πει ο Κουάρτο, όταν απεβίωσε ο Μαραντόνα.

Ερίκ Καντονά: Ατίθασος, προβληματικός αλλά κι επαναστάτης

Ο Ερίκ Καντονά εκτός από την ποδοσφαιρική του ποιότητα και τον απρόβλεπτο χαρακτήρα του έμεινε στην ιστορία κι ως ένας επαναστάτης.

Ξεκίνησε ως τερματοφύλακας αλλά γρήγορα αντιλήφθηκε ότι η παθητική αυτή θέση δεν του ταιριάζει. Από παιδί ήταν ατίθασος, ενεργητικός, δραστήριος και πάντα μιλούσε «έξω από τα δόντια». Έτσι, μεταφέρθηκε στην επίθεση, για να κάνει μια τεράστια καριέρα. Άκρως κυνικός τόσο στο γήπεδο όσο κι εκτός αυτού. Και σαν παίκτης αλλά και μετέπειτα σαν παλαίμαχος, δεν έπαψε ν’ αναφέρει την άποψή του για κοινωνικά θέματα, προσπαθώντας να εφαρμόσει δικαιοσύνη και να ξεσηκώσει τον κόσμο.

Ο Γάλλος συμμετέχει στο κίνημα «Common Goal», το οποίο προσπαθεί να στηρίξει ένα ποδόσφαιρο πιο θετικό. Η αποστολή του κινήματος αυτού είναι να δώσει το 1% του τζίρου της παγκόσμιας βιομηχανίας ποδοσφαίρου σε ποδοσφαιρικές φιλανθρωπίες. Αρκετοί ποδοσφαιριστές, προπονητές προσφέρουν το 1% του μισθού τους.

«Ζούμε σε μια εποχή φτώχειας, πολέμου και μετανάστευσης. Υπάρχουν πολλοί περισσότεροι άνθρωποι που δεν μπορούν ν’ αγοράσουν μια μπάλα ποδοσφαίρου απ’ αυτούς που μπορούν να πληρώσουν 200€, για να παρακολουθήσουν από κοντά ένα ματς της Premier League ή 400€ το χρόνο, για να τη δουν στην τηλεόραση. Το ποδόσφαιρο είναι ένας από τους μεγάλους δασκάλους της ζωής. Μια από τις μεγαλύτερες εμπνεύσεις.

Αλλά το τρέχον επιχειρηματικό μοντέλο του αγνοεί τεράστιο κομμάτι του κόσμου. Οι φτωχές γειτονιές χρειάζονται το ποδόσφαιρο όσο και το ποδόσφαιρο χρειάζεται τις φτωχές γειτονιές. Πρέπει να στηρίξουμε ένα ποδόσφαιρο πιο θετικό, που περιλαμβάνει τους πάντες και θα κάνω τα πάντα, για να βοηθήσω», είχε δηλώσει ο Καντονά.

Ρόμπι Φάουλερ: Ο θεός του Λίβερπουλ

Ο Ρόμπι Φάουλερ ήταν ο απόλυτος θεός της κόκκινης πλευράς του Λίβερπουλ, ο οποίος συνέδεσε τ’ όνομά του με τη Λίβερπουλ αλλά και τις εξωαγωνιστικές του ενέργειες.

Γεννημένος στο Λίβερπουλ, scouser και μετέπειτα θρύλος των κόκκινων. Υπήρξε σπουδαίος επιθετικός όμως οι οπαδοί της Λίβερπουλ τον αγαπούν και για τις εξωαγωνιστικές του δράσεις. Άλλωστε είναι ένας άνθρωπος που λειτουργεί με το βασικό μότο της ομάδας σε θέματα που δεν αφορούν μονάχα το ποδόσφαιρο. Το «You will never walk alone» δηλαδή.

Ο μύθος του Άγγλου γιγαντώθηκε το 1997, όταν σ’ ένα παιχνίδι της Λίβερπουλ με την Μπραν είχε αποφασίσει με τον Στιβ ΜακΜάναμαν να στηρίξουν την εργατική τάξη της πόλης. Η εταιρία Mersey Docks and Harbour Company είχε απολύσει μεγάλο αριθμό λιμενεργατών έχοντας στόχο τη μεγιστοποίηση του κέρδους των κεφαλαιοκρατών με ταυτόχρονη ισοπέδωση κάθε εργατικού κεκτημένου και δικαιώματος.

Έτσι, οι Φάουλερ και ΜακΜάναμαν είχαν τυπώσει ένα μήνυμα που ήταν γραμμένο σε μπλουζάκι εσωτερικά της φανέλας και θα εμφανιζόταν μετά το τέλος του αγώνα.

Παρ’ όλα αυτά ο Φάουλερ δεν περίμενε μέχρι τη λήξη κι όταν στο 77’ της αναμέτρησης σκόραρε, σήκωσε σφιχτά τη γροθιά του για τους δοκιμαζόμενους λιμενεργάτες της πόλης του κι έπειτα εμφάνισε ένα μήνυμα συμπαράστασης στους απολυμένους εργάτες. Μια κίνηση που γιγάντωσε τον μύθο του, καθώς έριξε μια γροθιά στο κατεστημένο. Στην πορεία η UEFA τον τιμώρησε με πρόστιμο 1.400 δολαρίων, καθώς δεν επέτρεπε τα πολιτικά μηνύματα.

«Το πιο λαοφιλές άθλημα δεν μπορεί να μείνει αμέτοχο και σιωπηλό στα προβλήματα του λαού», είχε δηλώσει ο ίδιος.

Stoiximan καθημερινές προσφορές*! (ΠΑΤΑ ΕΔΩ)

21+. Αρμόδιος ρυθμιστής: ΕΕΕΠ. Κίνδυνος εθισμού και απώλειας περιουσίας. Γραμμή βοήθειας ΚΕΘΕΑ: 1114. Ρυθμιστής Εμπορικής Επικοινωνίας: ΕΕΕΠ. Υπεύθυνο Παιχνίδι. *Ισχύουν όροι και προϋποθέσεις

Από την ομάδα του Άρχοντα >> Δημήτρης Δημόπουλος