Το παιχνίδι ξαναρχίζει με κορυφαίες αποδόσεις! | ΕΕΕΠ | 21+ | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
Η ομάδα του Άρχοντα γράφει τον “τελικό της Ευρωλίγκα”.
Περιεχόμενα
Η Euroleague έφτασε ένα βήμα πριν το τέλος της, καθώς μετά τους ημιτελικούς φτάσαμε πλέον στον μεγάλο τελικό, ο οποίος θα διεξαχθεί Κυριακή (21/5) ανάμεσα στην Φενέρμπαχτσε και τον Ολυμπιακό. Δύο ομάδες που έφτασαν δίκαια ως εδώ και που πλέον θα διεκδικήσουν με όλες τους τις δυνάμεις το πολυπόθητο τρόπαιο.
Από τις 19 έως τις 21 Μαΐου το Final 4 φιλοξενείται στην Πόλη. Εκεί που τέσσερις ομάδες προσπάθησαν να διεκδικήσουν μια θέση στον τελικό. Όμως μόνο δύο στο τέλος θα κατάφερναν να παίξουν στον τελικό της Κυριακής (21/5).
Τα ζευγάρια των ημιτελικών ήταν: ΤΣΣΚΑ Μόσχας-Ολυμπιακός και Φενέρμπαχτσε-Ρεάλ Μαδρίτης. Στο πρώτο ζευγάρι ο Ολυμπιακός κατάφερε να προχωρήσει σε μια ακόμα ανατροπή και να βγάλει την «ρώσικη αρκούδα», ενώ στο δεύτερο ζευγάρι η Φενέρ κατατρόπωσε την «Βασίλισσα», καθώς εκτός του ότι την απέκλεισε, είχε και καθ’ όλη τη διάρκεια του ματς τον έλεγχο του.
Καθώς το Final 4 διεξάγεται στη χώρα της, η γηπεδούχος Φενέρ θα αντιμετωπίσει στον τελικό τον Ολυμπιακό, ο οποίος από την Πόλη έχει να θυμάται την κατάκτηση του δεύτερου ευρωπαϊκού τροπαίου του. Σίγουρα η μάχη αναμένεται να είναι μεγάλη και κάθε πρόβλεψη πριν τον αγώνα γίνεται απλά με αρκετή δόση ρίσκου.
Αρχικά ξεκινώντας από την γηπεδούχο Φενέρ, να αναφέρουμε ότι η ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς θα βρεθεί για δεύτερη σερί φορά σε τελικό Euroleague. Πέρυσι στο Βερολίνο δεν τα κατάφερε κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Δημήτρη Ιτούδη, ενώ πάλι φέτος θέλει να αλλάξει τα γεγονότα και να πανηγυρίσει το πολυπόθητο τρόπαιο.
Η Φενέρ με την πρόσληψη του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στην τεχνική ηγεσία της έχει κατορθώσει να χτίσει μια ομάδα με την υπογραφή του Σέρβου και προσπαθεί πλέον να κατακτήσει τίτλους και ταυτότητα.
Αγωνιστικά η Φενέρ είναι μια ομάδα με μικρό ροτέισον που βασίζεται όμως σε ορισμένους εξαιρετικούς παίχτες. Μάλιστα απ’ αυτό το μικρό ροτέισον ο Ομπράντοβιτς δεν χρησιμοποιεί κι ορισμένους παίχτες με αποτέλεσμα να το μικρύνει ακόμα περισσότερο. Ωστόσο μιλάμε για μια ομάδα που έχει γνώμονα τη σκληρή άμυνα.
Σε καμία περίπτωση η Φενέρ δεν ψάχνει να βρει ρυθμό από την επίθεσή της. Κλείνοντας καλά τους χώρους, δίνοντας ξύλο όποτε πρέπει και παίζοντας… λυσσασμένη άμυνα προσπαθεί να εγκλωβίσει τον αντίπαλό της και να ελέγξει το ματς. Από εκεί, λοιπόν, προσπαθεί να βρει ρυθμό για να βρει στην πορεία και επιθετικές λύσεις. Αυτό είναι το γενικό πλαίσιο της ομάδας. Ας προχωρήσουμε λίγο πιο διεξοδικά.
Φενέρ Backcourt:
Η Φενέρ διαθέτει τους Κώστα Σλούκα, Μπόμπι Ντίξον, Μπόγκνταν Μπογντάνοβιτς, Τζέιμς Νάναλι και Λουίτζι Ντατόμε. Οι συγκεκριμένοι παίχτες παίζουν από το 1-3. Όπως μπορείτε να καταλάβετε δεν μιλάμε για ίδιου στυλ μπασκετμπολίστες και ο καθένας δίνει τη δική του πινελιά στην ομάδα.
Αρχικά ο Σλούκας αμυντικά δίνει ενέργεια ενώ με το να παίζει άμυνα πάνω στην μπάλα κουράζει τον αντίπαλο guard. Επιθετικά οργανώνει το παιχνίδι και στην πορεία μπορεί να σκοράρει και ορισμένους πόντους. Από την άλλη πλευρά ο Ντίξον είναι ένας φύση επιθετικός παίχτης που και λόγω της καταγωγής του (Αμερικάνος) διαθέτει πιο άναρχο στυλ μπάσκετ.
Interwetten με 100% επιβράβευση για τα νέα μέλη!
Δηλαδή έχει έφεση στο σκοράρισμα και στις προσωπικές ενέργειες. Σίγουρα αν βρεθεί στην μέρα του, τότε μπορεί να σκοτώσει τον οποιονδήποτε. Ο Μπογκντάνοβιτς είναι ένας κλασσικός shooting guard. Παίχτης με μακριά χέρια που στην άμυνα μπορεί να κόψει πάσες και να κλείσει χώρους, ενώ επιθετικά ένας δεινός σκόρερ, ένας σουτέρ που αν βρει ρυθμό είναι ικανός να κουβαλήσει μια ομάδα.
Από εκεί και πέρα ο Νάναλι μπορεί να παίξει ως «2» και ως «3». Χρησιμοποιείται και στις δύο θέσεις σε διάφορα σχήματα. Δεν είναι βασικός αλλά κυρίως παίχτης που έρχεται από τον πάγκο για να δώσει ανάσες και λύσεις. Αλτικός παίχτης, ιδιαίτερα γρήγορος με αρκετά καλό σουτ. Προσφέρει πράγματα και στην άμυνα. Συνήθως έχει τον ρόλο του ρολίστα και σπάνια είναι πρωταγωνιστής.
Τέλος, ο Ντατόμε είναι «3» ενώ σε κοντά σχήματα ανεβαίνει και στο «4». Σοφτ αμυντικός, σχετικά αδύναμος που εύκολα αντιμετωπίζεται με post-up game. Ωστόσο είναι ένας εξαιρετικός επιθετικός με πολύ καλό σουτ από μέση και μακρινή απόσταση. Γενικότερα δεν ξεκινάει βασικός και παίζει έως 15 λεπτά λόγω της αμυντικής του αδυναμίας.
Φενέρ Frontline:
Στη συγκεκριμένη περίπτωση τρεις παίχτες κάνουν όλη τη δουλειά για την Φενέρ, ενώ μερικοί άλλοι δεν χρησιμοποιούνται καθόλου ή παίζουν ελάχιστα. Οι κινητήριοι μοχλοί είναι οι Έκπε Ούντο, Γιαν Βέσελι και Νίκολα Κάλινιτς. Ουσιαστικά εκεί θα σταθούμε. Υπάρχουν κι άλλοι όπως ο Πέρο Άντιτς, ο οποίος παίρνει λίγα λεπτά συμμετοχής ή δεν παίζει και καθόλου.
Ο Νίκολα Κάλινιτς αρχικά είναι ένας παίχτης που χρησιμοποιείται από τον Ομπράντοβιτς σε δύο θέσεις. Στο «3» και στο «4». Ουσιαστικά αυτές είναι και οι θέσεις του αλλά περισσότερο είναι power forward. Στο «3» πηγαίνει όταν η ομάδα του παίζει ψηλά σχήματα κυρίως για να προστατέψει αμυντικά την ρακέτα της.
Ο Σέρβος είναι ένας σκληρός παίχτης στην άμυνα, ο οποίος δίνει λύσεις και επιθετικά διαθέτει ένα αρκετά καλό σουτ, το οποίο όταν είναι ελεύθερο κατά 70% θα είναι εύστοχο. Ειδικά μετά τα playoff φέτος, ο Κάλινιτς ανέβασε κατακόρυφα την απόδοσή του.
Από εκεί και πέρα ο Γιαν Βέσελι είναι «4» και «5». Χρησιμοποιείται στη θέση «4» και είναι ένας παίχτης, ο οποίος διαθέτει αρκετά μακριά χέρια (ύψος 2,13) που στο ψηλό παιχνίδι τον βοηθούν να είναι ανίκητος. Αν πάρει την μπάλα κοντά στο καλάθι και σηκωθεί για κάρφωμα, τότε δύσκολα σταματιέται. Εξαιρετικός και στην άμυνα, καθώς είναι δυνατός και δεν ποστάρεται εύκολα, ενώ κατεβάζει και ριμπάουντ.
Ίσως το μοναδικό του πρόβλημα είναι το μέτριο σουτ που διαθέτει από μέση και κοντινή απόσταση. Τέλος, ο Έκπε Ούντο είναι ίσως από τους καλύτερους center της Euroleague. Αλτικός, δυνατός, ικανός να ποστάρει, ικανός να παίξει με πρόσωπο στο καλάθι και φυσικά ακούραστος. Σε κάθε ματς της Φενέρ βγάζει τρομερή ενέργεια σε άμυνα και επίθεση, ενώ παρ’ ότι ψηλός μπορεί να πάρει το παιχνίδι πάνω του.
Όπως καταλαβαίνετε η Φενέρ δεν είναι εύκολη αντίπαλος και διαθέτει σπουδαίους παίχτες και προπονητή. Σίγουρα αυτό που θα ψάξει κόντρα στον Ολυμπιακό είναι να βρει ρυθμό, να επιβάλλει το παιχνίδι της και να νιώθει ασφαλής κρατώντας μια διαφορά άνω των 5 πόντων (γύρω στους 6-7 δηλαδή).
Από την άλλη πλευρά ο Ολυμπιακός επιστρέφει μετά το 2015 σε τελικό Euroleague και γενικότερα σε Final 4. Η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλο επιθυμεί να αλλάξει τα δεδομένα και από αουτσάιντερ που είναι να κατακτήσει το τρόπαιο. Μάλιστα ο Ολυμπιακός επιθυμεί να μην συνεχίσει αυτό που έγινε το 2015 κόντρα στην Ρεάλ στην Μαδρίτη. Δηλαδή να χάσει στον τελικό της Euroleague. Σίγουρα οι «ερυθρόλευκοι» διαθέτουν εμπειρία και μπορούν να κάνουν τη ζημιά.
Στο αγωνιστικό κομμάτι ο Πειραιώτικος σύλλογος δεν διαφέρει αρκετά από τη Φενέρ. Οι λύσεις που διαθέτει ο Σφαιρόπουλος είναι σαφώς περισσότερες απ’ αυτές του Ομπράντοβιτς, ωστόσο όπως η Φενέρ έτσι κι ο Ολυμπιακός βασίζεται στην σκληρή άμυνα. Η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου ποτέ δεν επεδίωξε να βρει ρυθμό μέσω της επίθεσης της.
Βγάζοντας ενέργεια στην άμυνα, δίνοντας ξύλο όταν πρέπει και παίζοντας λυσσασμένη άμυνα, ο Ολυμπιακός έχει μάθει να κερδίζει αυτοπεποίθηση, να κατεβάζει τον αντίπαλο σε σκορ από τα στάνταρ του, να τον βάζει να σκεφτεί περισσότερο απ’ όσο στα προηγούμενα ματς και με την εμπειρία του χτυπάει επιθετικά για να πάρει το ματς. Αυτό είναι το γενικό πλαίσιο της ομάδας και καλό θα είναι να την δούμε πιο αναλυτικά.
Ολυμπιακός Backcourt:
Εκεί ο Ολυμπιακός διαθέτει τους Βασίλη Σπανούλη, Βαγγέλη Μάντζαρη, Έρικ Γκριν, Ντομινίκ Γουότερς και Κώστας Παπανικολάου. Οι συγκεκριμένοι παίχτες αγωνίζονται από το 1-3 και ο καθένας τους είναι ικανός να δώσει εντελώς διαφορετικά στοιχεία στο παιχνίδι της ομάδας.
Αρχικά ο Βασίλης Σπανούλης είναι ο ηγέτης αυτής της ομάδας. Ο άνθρωπος που θα πάρει τις κρίσιμες αποφάσεις και που ουσιαστικά θα κουβαλήσει τον Ολυμπιακό όταν η μπάλα «καίει». Μάλιστα ο «Kill-Bill» είναι ιδιαίτερα βελτιωμένος και στην άμυνα με αποτέλεσμα αυτό να αποτελεί μόνο κέρδος για τον Ολυμπιακό.
Από εκεί και πέρα ο Βαγγέλης Μάντζαρης είναι ένας παίχτης με εξαιρετικά κρυφή δουλειά στο παρκέ. Δεν είναι ο σούπερ σταρ και συνήθως η προσφορά του δεν φαίνεται. Εξαιρετικός αμυντικός και ικανός να κυνηγάει και να πιέζει σε όλο το γήπεδο τον αντίπαλο guard με αποτέλεσμα να τον κουράσει. Επιθετικά μέτριος παίχτης. Συνήθως έχει εκλάμψεις και δίνει πολύτιμο σκορ στην ομάδα του, όμως δεν είναι ο ρόλος του.
Ο Έρικ Γκριν είναι ο κλασσικός shooting guard που διαθέτει την απαραίτητη τρέλα ώστε να στηθεί και να εκτελέσει. Γρήγορος γενικά παίχτης και παίχτης ρυθμού. Ενώ καλός είναι και στο transition game. Ο Γουότερς ήρθε στην ομάδα μετά τον τραυματισμό του Χάκετ και όπως είδαμε ο Σφαιρόπουλος δεν τον έβαλε με την ΤΣΣΚΑ. Γενικά είναι ένας καλός παίχτης που μπορεί να δώσει ενέργεια στην ομάδα. Διαθέτει πάθος και προσφέρει τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση.
Τέλος, ο Κώστας Παπανικολάου είναι ένας παίχτης, ο οποίος έχει αναγεννηθεί τον τελευταίο καιρό. Δίνει τρομερή ενέργεια σε άμυνα και επίθεση, ενώ παράλληλα ξεχωρίζει για το πάθος του και την μαχητικότητα του. Παίχτης που μπορεί να ποστάρει και να εκτελέσει και με πρόσωπο στο καλάθι. Διαθέτει και το μακρινό σουτ, γεγονός που τον κάνει ακόμα πιο σημαντικό για τον Ολυμπιακό.
Ολυμπιακός Frontline:
Η frontline του Ολυμπιακού απαρτίζεται από τους Γιώργο Πρίντεζη, Ιωάννη Παπαπέτρου, Δημήτρη Αγραβάνη, Πάρτικ Γιανγκ, Κεμ Μπιρτς και Νίκολα Μιλουτίνοφ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για παίχτες που παίζουν από το 4-5, ενώ μια περίπτωση παίχτη κατεβαίνει και στο «3».
Ξεκινώντας θα πούμε δύο κουβέντες για τον Ιωάννη Παπαπέτρου. Είναι ένας παίχτης που παίζει και στο «3» αλλά και στο «4». Γενικότερα φημίζεται για την ενέργειά και το πάθος του. Από εκεί και πέρα δίνει λύσεις αμυντικά, ενώ επιθετικά μπορεί να ποστάρει τον αντίπαλο αλλά και να σκοράρει από μακρινή απόσταση. Σημαντικός παίχτης που χρειάζεται ο Ολυμπιακός πίσω από τον Πρίντεζη.
Ο Γιώργος Πρίντεζης ουσιαστικά είναι ο υπαρχηγός του Ολυμπιακού. Εξαιρετικός παίχτης και ίσως από τους κορυφαίους power forward στην Ευρώπη. Δυνατός στην άμυνα, καθώς αντέχει τα ποσταρίσματα, ενώ μαρκάρει και μακριά από την ρακέτα, ενώ επιθετικά πέρα από το σουτ του έχει καθιερωθεί με το γνωστό σε όλους μας «πεταχτάρι». Το παιχνίδι του Ολυμπιακού εξαρτάται πολύ από εκείνον.
Συνεχίζοντας ο Δημήτρης Αγραβάνης είναι ο παίχτης με τα λιγότερα λεπτά συμμετοχής. Παίρνει ευκαιρίες γενικότερα αλλά δεν στηρίζεται πάνω του ο Ολυμπιακός. Κυρίως ρολίστας παίχτης με περισσότερες αμυντικές ικανότητες και λιγότερο επιθετικός παίχτης. Διαθέτει μαχητικότητα και ένα συμπαθητικό μακρινό σουτ.
Έπειτα ο Πάτρικ Γιανγκ είναι ο πρώτος από τους τρεις center του Ολυμπιακού. Επηρεασμένος από τον τραυματισμό του καθαρά αλλά αλτικός και δυνατός παίχτης που μπορεί να σκεπάσει αμυντικά την ρακέτα, να δώσει ριμπάουντ, ενώ επιθετικά αν πάρει σωστά την μπάλα και με τον όγκο που έχει γίνεται επικίνδυνος.
Συνεχίζοντας ο Νίκολα Μιλουτίνοφ είναι το βαρύ «5» του Ολυμπιακού. Ο άνθρωπος που θα δώσει άπειρες μονομαχίες στο ζωγραφιστό. Θα φάει και θα ρίξει ξύλο και θα προσπαθήσει να πάρει καλύτερη θέση στην ρακέτα. Πολύ καλός παίχτης που δίνει λύσεις στον Ολυμπιακό.
Τέλος, ο Κεμ Μπιρτς έχει κυρίως αμυντικό ρόλο. Με λίγα λόγια είναι ο «τερματοφύλακας» της ομάδας. Σκουπίζει ότι υπάρχει στην ρακέτα του και κατεβάζει τα ριμπάουντ. Ιδιαίτερα αλτικός παίχτης και ικανός να κινηθεί για να βγάλει το «alley-oop». Γενικότερα μπορεί να πάρει λύσεις ο Ολυμπιακός κι απ’ αυτόν.
Σε καμία περίπτωση, λοιπόν, ο Ολυμπιακός δεν είναι καμένος από χέρι. Διαθέτει παίχτες και προπονητή που μπορούν να του δώσουν το τρόπαιο. Μάλιστα οι «ερυθρόλευκοι» διαθέτουν πολύ μεγαλύτερη εμπειρία από τους Τούρκους κι αυτό μόνο καλό είναι.
Τέλος, ο Ολυμπιακός θα κοιτάξει να μην αφήσει την Φενέρ να κάνει το παιχνίδι της και θα προσπαθήσει να είναι κοντά στο σκορ για να χτυπήσει στο τέλος και να πάρει το ματς. Είναι δεδομένο πάντως ότι θα πέσουν κορμιά.
21+ | Αρμόδιος Ρυθμιστής ΕΕΕΠ | Κίνδυνος εθισμού & απώλειας περιουσίας | Γραμμή βοήθειας ΚΕΘΕΑ: 210 9237777 | Παίξε Υπεύθυνα. *Ισχύουν όροι και προϋποθέσεις