Ντιέγκο Μαραντόνα: Δεν μ’ άφησαν να μιλήσω.. με σκότωσαν!

(5) Αφιέρωμα Ντιέγκο Μαραντόνα: Η μεγάλη κλάση, τα καταστροφικά πάθη και μια ζωή για.. ταινία

Το αρχαιότερο σάιτ προγνωστικών στην Ελλάδα (2000) Arxondasbet.com και ο Άρχοντας παρουσιάζουν, κατ αποκλειστικότητα από τον Δ. Δημόπουλο, το μεγαλύτερο αφιέρωμα για τους λάτρεις του Ντιεγκίτο, σε ..πέντε κεφάλαια. Ένα αφιέρωμα για μικρούς και μεγάλους…

“Δεν μ’ άφησαν να παλέψω, δεν μ’ άφησαν να μιλήσω. Με σκότωσαν”

Τέσσερα χρόνια μετά, στις ΗΠΑ, ο Ντιέγκο Μαραντόνα θα αγωνιστεί για τελευταία φορά σε Μουντιάλ, όντας πια 34 ετών. Ωστόσο το φινάλε του με την εθνική Αργεντινής ήταν καταστροφικό.

Σ’ ένα Μουντιάλ που έμεινε χαραγμένο σε όλους μας λόγω της δολοφονίας του Αντρές Εσκομπάρ και της αποτυχημένης πορείας της Ελλάδας, έχουμε και τον τραγικό επίλογο του Ντιέγκο Μαραντόνα με το εθνόσημο.

Η Αργεντινή μετά από μία κατάκτηση κι ένα χαμένο τελικό ήθελε με τους Μαραντόνα, Κανίγια, Μπατιστούτα να πετύχει πράγματα, ωστόσο δεν τα κατάφερε ποτέ, διότι έχασε τον μεγάλο της ηγέτη.

Συγκεκριμένα ο Μαραντόνα το 1994 αγωνίστηκε στο πρώτο ματς με την Ελλάδα, όπου πέτυχε κι ένας σπάνιας ομορφιάς γκολ, στη νίκη της «αλμπισελέστε» με 4-0 και στο δεύτερο κόντρα στη Νιγηρία (2-1 η Αργεντινή). Όμως μετά από το δεύτερο ματς ο Ντιεγκίτο πιάστηκε θετικός σε έλεγχο ντόπινγκ στην ουσία εφεδρίνη και η FIFA τον απέβαλε από τη διοργάνωση χωρίς δεύτερες σκέψεις.

Η πίκρα του ίδιου για την απόφαση ήταν μεγάλη, η αδικία που ένιωθε τεράστια και ο «Pibe de Oro» δε σταμάτησε να φωνάζει με σκοπό να βρει το δίκιο του. Η απόφαση δεν άλλαξε ποτέ και η Αργεντινή χωρίς τον φυσικό της ηγέτη αποκλείστηκε στο δεύτερο γύρο από τη Ρουμανία με ήττα 3-2. Ουσιαστικά από την απόφαση αυτή, ο Μαραντόνα ξεκίνησε με τη FIFA έναν μεγάλο πόλεμο.

Τα λόγια του ίδιου για την απόφαση ήταν τα εξής:

«Με σκότωσαν την ώρα που ήθελα να επιστρέψω για να δείξω στις κόρες μου ότι μπορώ να παλέψω με τους 20χρονους. Στη χώρα της δημοκρατίας δεν με άφησαν να μιλήσω και δεν μου επέτρεψαν να πω αυτό που αισθάνομαι. Με την έξοδό μου από το Μουντιάλ αποχώρησε μαζί και μία ολόκληρη χώρα όπως αποχώρησαν επίσης εκείνοι που με αγαπούν».

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα εκτός αγωνιστικών χώρων

“Έζησε στα άκρα και τα ξεπέρασε, δεν θα αλλάξει ποτέ”

Αν η ζωή του στα γήπεδα ήταν ζουμερή, εκείνη εκτός γηπέδων είναι ακόμα πιο συναρπαστική, ανατρεπτική και πολλές φορές σε κάνει να ασχοληθείς περισσότερο απ’ ότι με τα ποδοσφαιρικά του κατορθώματα. Το ερώτημα όμως που θα μείνει για πάντα αναπάντητο είναι ένα. Αν ζούσε σαν αθλητής, τι άλλο θα βλέπαμε; Κανείς δε ξέρει, καθώς μιλάμε για έναν καλλιτέχνη με την μπάλα στα πόδια.

Τη ζωή του ο Μαραντόνα την έζησε και τη ζει ακόμα στα άκρα. Μια ζωή που περιέχει γλέντι, διασκέδαση, γυναίκες, γάμους, παιδιά, εξώγαμα, ναρκωτικά, πάρτι, σχέσεις με τη μαφία, μπλεξίματα με το νόμο και παραλίγο και τραγικό τέλος από τις πολλές καταχρήσεις σε ορισμένες περιπτώσεις.

Ο θεός του ποδοσφαίρου στην εξωγηπεδική του ζωή ήταν ένας διάβολος. Συνδεδεμένος με κάθε είδους τρελή ιστορία, με τον ίδιο να αναγνωρίζει και να παραδέχεται τα λάθη του αλλά να μην αλλάζει και ποτέ, καθώς δεν το επιθυμεί. Έτσι μεγάλωσε, έτσι έμαθε κι έτσι θα πεθάνει.

Ο Αργεντινός σταρ βίωσε μια πολυτάραχη ζωή ακόμα και μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας, όταν χρειάστηκε σε πάνω από μια περιπτώσεις να δώσει τη δική του μάχη με τον Χάρο.

Μάλιστα όπως και στο γήπεδο, έτσι και εδώ, η μάχη τον έβγαζε πάντα νικητή. Μπορεί ο ίδιος να μην έβαζε μυαλό, μπορεί να έφτασε κοντά στο θάνατο από υπερβολική δόση κοκαΐνης, ωστόσο ποτέ δεν έφυγε από κοντά μας.

“Όλα ξεκινούν από την ελλιπή μόρφωση”

Ο Ντιεγκίτο ήταν ένα κλασσικό παιδί από τις φτωχογειτονιές της Αργεντινής. Ένα παιδί γαλουχημένο με τα εκεί δεδομένα. Μεγάλωσε κάτω από δύσκολες συνθήκες, δεν είχε τις πολυτέλειες άλλων παιδιών και η φτώχεια στα παιδικά του χρόνια τον κυρίευσε από παντού.

Γεγονός που σημαίνει ότι δεν μορφώθηκε ποτέ, δεν καλόμαθε και για να επιβιώσει θα έκανε ότι μπορούσε, ακόμα κι αν αυτό αν δεν ήταν από τη νόμιμη οδό. Στη δική του περίπτωση δε χρειάστηκε και πολύς κόπος για να επιβιώσει.

Αρκεί κάποιος να του έδινε μια μπάλα και τα υπόλοιπα θα ερχόντουσαν, όπως κι έγινε. Τον Μαραντόνα τον «τσίμπησαν» από τα 8 του χρόνια και ήταν δεδομένο ότι αυτό το παιδί δεν θα πήγαινε χαμένο.

Είχε τόσο ταλέντο που το χρυσάφι θα έπεφτε με απίθανους ρυθμούς στα πόδια του. Ήταν θέμα χρόνου, οι δελεαστικές προτάσεις να έρχονται η μία πίσω από την άλλη. Ωστόσο σ’ αυτές τις περιπτώσεις όταν δεν διαθέτεις ούτε τις εμπειρίες αλλά ούτε και την απαραίτητη μόρφωση, εύκολα μπορείς να πέσεις σε παγίδες, καθώς θα σε χρησιμοποιήσουν για να περάσουν τους σκοπούς τους.

Ο Μαραντόνα υπήρξε η μαριονέτα πολλών, ο άνθρωπος που θα παρακινούσε πολλούς για συμφέροντα άλλων.

Πάντως την καλύτερη φράση για τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα και τη ζωή του σε ποδοσφαιρικό και εξωαγωνιστικό επίπεδο την έχει πει ο σπουδαίος Γιόχαν Κρόιφ: «Ο Ντιέγκο δεν είχε την παιδεία να αντέξει ότι ήταν το Νο1».

“Κέρδιζε όποιον ήθελε, έχασε από την κοκαΐνη”

Ο Μαραντόνα εντός των τεσσάρων γραμμών κέρδιζε όποια μάχη έδινε. Κέρδισε ακόμα και τη μεγάλη μάχη στο Μουντιάλ του 1990, όταν οι Ιταλοί του Νότου παρά τις δηλώσεις του τον στήριξαν και δεν του γύρισαν την πλάτη. Ωστόσο δεν κατάφερε ποτέ να προσπεράσει το εμπόδιο της κοκαΐνης.

Ο Ελ Ντιέγκο δεν απαρνήθηκε το γεγονός της χρήσης των ναρκωτικών. Δεν απαρνήθηκε ποτέ τη ζωή που έκανε. Μάλιστα για τη χρήση των απαγορευμένων ουσιών είχε δηλώσει: «Δεν είσαι εσύ που ψάχνεις τα ναρκωτικά, αυτά σε ψάχνουν».

Τα λάθη του βέβαια τα πλήρωσε και τα πληρώνει ακόμα, όμως παρά τα εξωαγωνιστικά του κατορθώματα και τις αποκαλύψεις σε βάρος του, ο ίδιος συνεχίζει να λατρεύεται από τον κόσμο σαν θεός.

Η σχέση του Μαραντόνα με την άσπρη σκόνη ξεκίνησε στην Ισπανία. Συγκεκριμένα ο Αργεντινός σταρ τραυματίστηκε σοβαρά στον αστράγαλο από τάκλιν του Γκοϊκοετσέα. Η αποθεραπεία του κράτησε τρεις αντί για έξι μήνες, όμως μέσα σ’ αυτή, η κοκαΐνη γνωρίστηκε με τον θεό του ποδοσφαίρου.

Ο Μαραντόνα από το 1983 μέχρι και το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας έκανε χρήση της συγκεκριμένης ουσίας. Παράλληλα μ’ αυτή συνδύαζε κι άλλα πράγματα, τα οποία στην πορεία δεν φρόντισε και δεν ήθελε να σταματήσει και ποτέ.

Διαβάστε καθημερινά τα ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΑ ΑΡΧΟΝΤΑΣ!

“Ο Μαραντόνα και η Καμόρα”

Στο διάστημα της αποθεραπείας του στην Ισπανία, είχαν αρχίσει διάφορες καταχρήσεις και όλα αυτά σε συνδυασμό με τα γεγονότα που έχουμε προαναφέρει, οδήγησαν τους Καταλανούς να τον πουλήσουν στη Νάπολι. Εκεί ο Μαραντόνα εθίστηκε με την άσπρη σκόνη, συμμετείχε σε ξέφρενα πάρτι, ενώ παράλληλα είχε και την κάλυψη της ιταλικής μαφίας.

Η Νάπολι που άνηκε στο φτωχό Νότο ήταν δεδομένο πως δεν μπορούσε να προσφέρει ένα ποσό-ρεκόρ για την εποχή προκειμένου να φέρει στην πόλη τον Μαραντόνα. Τα λεφτά μόνο η Καμόρα θα μπορούσε να τα διαθέσει, όπως και έκανε.

Ο Αργεντινός σταρ μεγαλούργησε στην Νάπολι, όμως εξωαγωνιστικά σύναψε άριστες σχέσεις (έως τη ρήξη τους) με την ιταλική μαφία. Σχέσεις που ανταμειβόντουσαν με πάρτι, ναρκωτικά, γυναίκες, άφθονο αλκοόλ, προσωπική φύλαξη από 40 άνδρες, πολυτελή αμάξια κλπ.

Ο Μαραντόνα περνούσε απίθανη ζωή. Η Καμόρα του προσέφερε απίστευτες υπηρεσίες και την ίδια ώρα δεν άφηνε τίποτα να διαρρεύσει στον Τύπο, ο οποίος περίμενε να βγάλει λαβράκι από τη ζωή του Αργεντινού.

Η άστατη και κακή ποιοτική ζωή από τα προνόμια που του παρείχε η Καμόρα, οδήγησαν τον Ντιεγκίτο στο να απουσιάζει από προπονήσεις και αγώνες της Νάπολι, με την ομάδα να του επιβάλλει το ένα πρόστιμο πίσω από το άλλο, προκειμένου να συμμορφωθεί.

Ο ίδιος όμως ελάχιστα νοιαζόταν, διότι τα ξέφρενα πάρτι με κοκαΐνη, αλκοόλ, γυναίκες λάμβαναν χώρα με τρομερή συχνότητα. Απ’ όλα τα πάρτι και τη ξέφρενη ζωή που έκανε ο Μαραντόνα, το μόνο που γράφτηκε ως είδηση και έγινε πρωτοσέλιδο, ήταν το μπάτσελορ πάρτι το 1989 (μυθικό πάρτι) πριν παντρευτεί την Κλαούντια Βιγιαφάνε.

Ωστόσο κανείς δεν τον άγγιξε νομικά, καθώς για μια ακόμα φορά η ιταλική μαφία έβαλε το χέρι της. Γενικότερα η σχέση του Ντιεγκίτο με την ιταλική μαφία ήταν πολύ στενή. Μάλιστα ακούγεται ότι ο Αργεντινός σταρ συνεργάστηκε με την Καμόρα το 1988, προκειμένου η Νάπολι να χάσει το πρωτάθλημα, το οποίο κατέληξε στη Μίλαν.

Γεγονός που μπορεί και να αληθεύει, καθώς μετά το χαμένο πρωτάθλημα, η Καμόρα φρόντισε να ανταμείψει τους παίκτες, προσφέροντάς τους όργια σε πολυτελή γιοτ, πρόσβαση σε ναρκωτικά και ιερόδουλες πολυτελείας, ξέφρενες βραδιές σε ντισκοτέκ αποκλειστικά κλεισμένες για εκείνους και δείπνα με υψηλά ιστάμενα στελέχη της μαφίας.

Πρώτος στις παροχές αυτές ήταν ο σταρ της ομάδας, Μαραντόνα.

“Ο Ντιέγκο πλήγωσε την Καμόρα και ήρθε εκδίκηση”

Ο Μαραντόνα θα συνδυάσει τα τελευταία του χρόνια στη Νάπολι με σκάνδαλα, μπλεξίματα με την αστυνομία, τον Τύπο αλλά και την εφορία. Οι σχέσεις του με την ιταλική μαφία χάλασαν οριστικά στο Μουντιάλ του 1990, με την Καμόρα να αποφασίζει να τον εκδικηθεί.

Γενικότερα οι μαφίες δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη τους. Κάθε τους κίνηση είναι ρυθμισμένη και προγραμματισμένη. Τα προηγούμενα χρόνια οι ίδιοι για προσωπικά τους συμφέροντα πρόσφεραν στον Ελ Ντιέγκο, κοκαΐνη, γυναίκες και νομική ασυλία.

Μετά το Μουντιάλ του 1990, ο Αργεντινός άσος έπαψε να ζει κάτω απ’ αυτή την ασπίδα και τα εξωαγωνιστικά θέματα διαδεχόντουσαν το ένα το άλλο. Ο Μαραντόνα έζησε την απόλυτη επίθεση με τις αποκαλύψεις για τη ζωή του να είναι καταιγιστικές και καθόλου θετικές. Μπλεξίματα με το νόμο, κυνηγητό με την εφορία και πόλεμος με τον Τύπο.

Μια ιστορία που ξεκίνησε, διότι η Αργεντινή του Μαραντόνα απέκλεισε στον ημιτελικό του Μουντιάλ την Ιταλία, με αποτέλεσμα οι μαφιόζοι να χάσουν πολλά λεφτά στο στοίχημα, καθώς είχαν ποντάρει νικήτρια διοργάνωσης την Ιταλία.

Πραγματικά οι αποκαλύψεις ήταν πολλές και απανωτές. Μέσα στο διάστημα αυτό (μετά το Μουντιάλ), ο Μαραντόνα θα κατηγορηθεί από τρεις ιερόδουλες πως σε πάρτι που έγινε σπίτι του, τις ανάγκασε να πάρουν κοκαΐνη.

Παράλληλα θα γίνει δίκη για εισαγωγή ναρκωτικών από την Αργεντινή, στην οποία τελικά θα αθωωθεί λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων. Έπειτα θα συλληφθεί για δεύτερη φορά με την κατηγορία εμπορίας ναρκωτικών μέσα σε λίγο διάστημα.

Το δικαστήριο, του απαγόρευσε την έξοδο από την χώρα και του επέβαλλε να ξεκινήσει θεραπεία αποτοξίνωσης. Απαγόρευση που δε τήρησε ποτέ, καθώς λίγο μετά την τιμωρία του στο Μουντιάλ του 1994, έφυγε για την Κούβα με σκοπό να συναντήσει τον Φιντέλ Κάστρο.

Στην Κούβα προσπάθησε ανεπιτυχώς αρκετές φορές να αποτοξινωθεί από τα ναρκωτικά. Είναι δεδομένο ότι ο Μαραντόνα μετά τον πόλεμο που άνοιξε με τη μαφία, έβλεπε και τη ζωή του να παίρνει τον κατήφορο.

Οι αποκαλύψεις ήταν πάρα πολλές, χαλούσαν την ποδοσφαιρική του φήμη και ο ίδιος ζήτησε ακόμα και ψυχολόγο προκειμένου να ηρεμήσει. Την ίδια ώρα που ο Τύπος, με τον οποίο ποτέ δεν τα πήγε καλά, έπεσε πάνω στις «καυτές» συνήθειες της ζωής του και προσπαθούσε να βγάζει συνεχώς λαβράκια.

Μάλιστα ο ίδιος έφτασε στο σημείο να επιτεθεί ακόμα και με αεροβόλο σε δημοσιογράφους που είχαν στήσει καρτέρι έξω από το σπίτι του.

“Ξέρεις τι παίκτης θα ήμουν χωρίς την κοκαΐνη;”

Ποιος ξέρει άραγε; Ποιος μπορεί να μας απαντήσει υπεύθυνα; Νομίζω ούτε κι ο ίδιος, καθώς μόνος του μας παραθέτει το συγκεκριμένο ερώτημα. Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ξέρεις τι παίκτης θα ήμουν χωρίς την κοκαΐνη; Θα ήμουν και γαμώ τους ποδοσφαιριστές. Θα ήμουν ένα φαινόμενο. Αισθάνομαι να έχω ζήσει 80 χρόνια, γιατί αυτά που έκανα δεν ήταν φυσιολογικά».

Ο Ελ Ντιέγκο πέτυχε τόσα πράγματα στην καριέρα του. Ήταν εκείνος ο μοναχικός σολίστ με το φουντωτό μαλλί που κάλπαζε στους αγωνιστικούς χώρους. Εκείνος ο στρατηγός που διέταζε τους συμπαίκτες του και που τους ενέπνεε.

Ο Μαραντόνα έφτασε στην ελίτ με όσα έκανε χωρίς να του χαριστεί κανείς. Ένα παιδί από την Αργεντινή ήταν, που τον πήραν και χάρις το μυαλό του (ποδοσφαιρικά ιδιοφυής) και το αριστερό του πόδι, μπόρεσε να τα βάλει με όλους και να τους κερδίσει.

Ωστόσο το γεγονός ότι ήταν άνθρωπος του γλεντιού και εξαρτημένος από τα πάθη του, δεν τον άφησε ποτέ να δείξει που μπορεί να φτάσει. Το «βαρελάκι» όπως τον αποκαλούσαν στην Αρχεντίνος Τζούνιορς αν έκανε ζωή αθλητή, τότε θα είχε μεγαλύτερη διάρκεια και ποιότητα στο παιχνίδι του.

Σκεφτείτε πως με την κοκαΐνη και έμεινε στη μνήμη όλων για τα κατορθώματα του, χωρίς αυτήν; Ίσως όλοι να τον έλεγαν φαινόμενο, διότι στη σημερινή εποχή τον αμφισβητούν πολλοί. Όχι για την ποιότητά του αλλά για το γεγονός ότι δεν είναι ένας εκ των κορυφαίων όλων των εποχών.

“Λάτρης του αντίθετου φύλου αλλά και εκεί με περιπέτειες”

Ο «Pibe de Oro» υπήρξε λάτρης και του αντίθετου φύλου με πολλές γυναίκες να στέκονται στο πλευρό του και αρκετές να περνούν από το κρεβάτι του. Βέβαια η άστατη και άναρχη ζωή που έκανε, του επέφερε αρκετές περιπέτειες.

Ο Ελ Ντιέγκο έχει δύο κόρες αλλά και παιδιά εκτός γάμου από παράνομες σχέσεις που διατηρούσε. Μάλιστα σε μια περίπτωση επεδίωξε να μην αναγνωρίσει το παιδί του (όπως είχαν κάνει οι παππούδες του για τους γονείς του), ωστόσο το δικαστήριο τον ανάγκασε στο να προχωρήσει στην αναγνώριση του γιού του.

Από εκεί και πέρα υπάρχουν κι άλλες περιπτώσεις παιδιών που ο Μαραντόνα δεν ήθελε να αναγνωρίσει αλλά τελικά αναγνώρισε.

“Τα αγαπημένα του πρόσωπα είναι τρία”

Ο Ντιεγκίτο έχει συνδέσει το όνομα του με ένα σωρό γυναίκες, οι οποίες μάλιστα έμειναν και έγκυες από τη σχέση που σύναψαν μαζί του. Ωστόσο ο ίδιος έχει δηλώσει μέσω της αυτοβιογραφίας του ότι τρία είναι τα πρόσωπα που θα είναι πάντα μέσα στην καρδιά του.

Αρχικά ο «έρωτας της ζωής του», Κλαούντια Βιγιαφάνε και οι δύο κόρες τους, Ντάλμα και Τζανίνα Μαραντόνα. Ο «Pibe de Oro» παντρεύτηκε την Βιγιαφάνε το 1984 και έμειναν μαζί για είκοσι ολόκληρα χρόνια. Τις κόρες τους τις γέννησαν το 1987 (Ντάλμα) και το 1989 (Τζανίνα).

Μάλιστα η μικρότερη κόρη του τον έχει κάνει παππού, καθώς έχει φέρει στη ζωή τον Μπέντζαμιν, ο οποίος έχει πατέρα τον Σέρχιο Αγκουέρο. Το ζευγάρι έχει χωρίσει από το 2012, με τον Μαραντόνα να μην έχει καθόλου καλές σχέσεις με τον Αγκουέρο.

Μπορεί ο Μαραντόνα να έχει περάσει από δύσκολες στιγμές και με την οικογένειά του, καθώς ήρθαν πολλές φορές σε κόντρα, όμως ο ίδιος αναφέρει πως τα συγκεκριμένα πρόσωπα θα είναι πάντα μέσα στην καρδιά του, καθώς τα θεωρεί την πραγματική του οικογένεια.

“Αμφιλεγόμενη προσωπικότητα και εξωαγωνιστικά”

Οι ιστορίες γύρω από τον Ντιέγκο Μαραντόνα όσο ήταν ποδοσφαιριστής πραγματικά δεν τελειώνουν, με τον ίδιο να δείχνει πόσο αμφιλεγόμενη προσωπικότητα είναι και στο εξωαγωνιστικό κομμάτι.

Υπήρξε μπλεγμένος μ’ ένα σωρό σκάνδαλα, σύναψε σχέσεις με τη μαφία, κατηγορήθηκε -έστω και από μαφιόζο- ότι έκανε διακίνηση ναρκωτικών, ωστόσο υπάρχουν ιστορίες ανάμεσα σ’ όλα αυτά που τον τιμούν και δείχνουν ότι είχε και καλή πλευρά.

Σίγουρα δεν ήταν το καλύτερο παιδί και δεν αποτέλεσε ποτέ πρότυπο για τα νέα παιδιά που ήθελαν να κάνουν καριέρα, όμως ο Ελ Ντιέγκο, όταν ήθελε έδειχνε ότι διαθέτει και καλή καρδιά.

Το 1984, ένας πατέρας, του οποίου ο γιος ήταν άρρωστος και χρειάζονταν χειρουργική επέμβαση το συντομότερο δυνατόν, ζήτησε από έναν παίκτη της Νάπολι, να γίνει ένας φιλικός αγώνας. Ένας αγώνας για συγκέντρωση χρημάτων που θα επέτρεπαν την επέμβαση στο παιδί που αν δεν την έκανε θα έφευγε από τη ζωή.

Η Νάπολι φοβούμενη τον τραυματισμό κάποιου παίκτη αρνήθηκε όμως.

Ο Μαραντόνα πήγε στην Νάπολι εκείνη την εποχή. Ήταν μια σπουδαία και πανάκριβη μετεγγραφή για την ιταλική ομάδα. Όταν ο Ντιεγκίτο έμαθε ότι ο πρόεδρος του συλλόγου, δεν έδωσε άδεια να γίνει ο αγώνας, τότε αποφάσισε να επαναστατήσει και να βγει μπροστά.

Συγκεκριμένα πλήρωσε ρήτρα 12 εκατομμύρια ιταλικές λιρέτες στην ασφαλιστική εταιρία (Lloyd’s) που ασφάλιζε τα πόδια των παικτών της Νάπολι. Παράλληλα ήταν ξεκάθαρος: «Δεν ‘πα να πηδηχτεί και η Lloyd’s, ο αγώνας αυτός πρέπει να γίνει για χάρη του παιδιού!».

Μετά απ’ αυτή την παρέμβαση ο αγώνας έγινε στην πόλη Ακέρα κι σ’ ένα γήπεδο γεμάτο λακκούβες και λάσπες. Ένας πραγματικός βούρκος. Ο Μαραντόνα με τους υπόλοιπους ωστόσο δεν πτοήθηκαν καθόλου, δεν σκέφτηκαν πιθανό τραυματισμό. Πήγαν, έπαιξαν σαν να μην υπάρχει αύριο κι έδωσαν ζωή μ’ αυτή τους την ενέργεια σ’ ένα μικρό παιδί που υπέφερε από μια σοβαρή ασθένεια.

Από εκεί και πέρα το όνομά του συνδέεται και με την ανάπηρη αδερφή του Ντιέγκο Φορλάν. Η αδερφή του πρώην Ουρουγουανού φορ πάσχει από μια ασθένεια που την κρατάει καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι, με τον Ελ Ντιέγκο να προσπαθεί στο παρελθόν να βοηθήσει οικονομικά την οικογένεια Φορλάν, προκείμενου, η Αλεξάνδρα, να μπορέσει να θεραπευτεί.

Ενώ, τέλος έχει συμμετάσχει σε φιλανθρωπικούς αγώνες και έχει συνδέσει το όνομά του με ορισμένες φιλανθρωπίες.

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα ως προπονητής

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα μπορεί να σταμάτησε οριστικά το ποδόσφαιρο από το 1997, ωστόσο το μικρόβιο μέσα του δεν έπαψε να υπάρχει ποτέ. Η αγάπη του για την μπάλα ήταν μοναδική, όπως και η σχέση που είχε μ’ αυτή. Έτσι, δεν απομακρύνθηκε ποτέ από το ποδόσφαιρο.

Στο παρελθόν υπήρξε σπουδαίος ποδοσφαιριστής. Δεν είναι λίγοι αυτοί που τον θεωρούν ως τον κορυφαίο όλων των εποχών. Ωστόσο στην προπονητική δεν έχει τις ίδιες επιδόσεις. Με εξαίρεση την εθνική Αργεντινής δεν έχει προπονήσει μεγάλο σύλλογο και πουθενά δεν έδειξε ότι μπορεί να πετύχει σπουδαία πράγματα. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν είναι η εξαίρεση στον κανόνα.

Ο Ντιεγκίτο είναι ακόμα μια περίπτωση σπουδαίου ποδοσφαιριστή, ο οποίος στην πορεία έγινε αποτυχημένος προπονητής. Ελάχιστοι μεγάλοι παίκτες έχουν καταφέρει να γίνουν και σπουδαίοι προπονητές. Κανόνας που δεν ισχύει μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά και σε ορισμένα άλλα αθλήματα.

Σίγουρα γι’ αυτό το συχνό φαινόμενο υπάρχει μια πολύ απλή εξήγηση. Οι μεγάλοι παίκτες, δεν μπορούν να γίνουν μεγάλοι προπονητές, διότι αδυνατούν να καταλάβουν ότι αυτά που εκείνοι θεωρούν αυτονόητα, ένας καλός παίκτης δεν μπορεί να τα καταλάβει και να τα εφαρμόσει.

Παρ’ όλα αυτά ο Μαραντόνα προπονεί ομάδες ως πρώτος προπονητής ή ακόμα κι ως βοηθός προπονητή από το 1994 έως και σήμερα. Η αρχή έγινε στην Mandiyú de Corrientes. Επόμενος σταθμός του ήταν η Racing το 1995, για να κάνει από εκεί και μετά ένα αρκετά μεγάλο διάλειμμα.

Στην προπονητική δράση ο Ντιεγκίτο επανήλθε το 2008. Συγκεκριμένα προπόνησε την εθνική Αργεντινής έως και το 2010. Με τη χώρα του πήγε και στο Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής. Σ’ εκείνο το Μουντιάλ, η Αργεντινή είχε πληθώρα αστεριών και κατέβηκε με πολλές πιθανότητες για μια καλή πορεία.

Στον όμιλο έκανε το 3/3 και τερμάτισε πρώτη, για να προκριθεί και από τη φάση των «16», κερδίζοντας με 3-1 το Μεξικό. Ωστόσο στα προημιτελικά η Γερμανία, διέλυσε με 4-0 την «αλμπισελέστε» και την άφησε εκτός συνέχειας.

Η επόμενη δουλειά του Μαραντόνα ήρθε το 2011 στα Αραβικά Εμιράτα και συγκεκριμένα στην Al Wasl, όπου έκατσε έως το 2012. Το 2013 ο Ντιεγκίτο επιστρέφει στη χώρα του για να αναλάβει χρέη βοηθού προπονητή στην Deportivo Riestra. Στη συγκεκριμένη ομάδα έκατσε τέσσερα χρόνια (2017) και ουσιαστικά ήταν η μεγαλύτερη χρονική διάρκεια που έχει μείνει σε ομάδα ως προπονητής.

Στη συνέχεια, το 2017 δηλαδή, ο Ελ Ντιέγκο αναλαμβάνει και πάλι ομάδα από τα Αραβικά Εμιράτα. Συγκεκριμένα την Fujairah. Εκεί έκατσε έως το 2018, για να μετακομίσει έπειτα στο Μεξικό και την Dorados, την οποία προπονεί τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Όπως είναι λογικό η προπονητική καριέρα του Ντιεγκίτο δεν είναι και η καλύτερη δυνατή, ωστόσο ο ίδιος φαίνεται πως δεν μπορεί να εγκαταλείψει οριστικά τη μεγάλη του αγάπη, η οποία είναι το ποδόσφαιρο.

Είναι ο Θεός μιας χώρας κι αυτό δεν πρόκειται ν’ αλλάξει

Ο Ελ Ντιέγκο μπορεί να έχει κρεμάσει πλέον τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, ωστόσο στην Αργεντινή θα αντιμετωπίζεται πάντα με τον ίδιο τρόπο. Θα είναι κάτι περισσότερο από θρύλος μιας χώρας, θα είναι ο θεός της.

Όσα χρόνια κι αν περάσουν η συγκεκριμένη αντίληψη δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Η λατρεία που έχει όλη η Αργεντινή για το πρόσωπό του είναι τεράστια και πάντα όλες οι γενιές θα τον αγαπούν με τον δικό τους τρόπο. Μπορεί σε πολλούς να φαίνεται περίεργο, το γεγονός ότι δεν υπάρχουν νέες λατρείες, νέα είδωλα, ειδικά για μια χώρα που παράγει σπουδαίους ποδοσφαιριστές, ωστόσο αυτή είναι η αλήθεια.

Εύλογα το μυαλό όλων θα πάει στον Λιονέλ Μέσι, στον άνθρωπο που είναι ότι πιο κοντινό υπήρξε ποδοσφαιρικά στον Ντιέγκο Μαραντόνα. Ο Λέο όμως δεν θα γίνει ποτέ σαν τον Ντιεγκίτο. Οι Αργεντίνοι δεν νιώθουν σαν δικό τους παιδί τον Μέσι και δεν πρόκειται να τον νιώσουν ποτέ. Δεν τον αισθάνθηκαν στιγμή ως δικό τους άνθρωπο.

Ίσως γιατί αποφάσισε να μη μείνει στην Αργεντινή και στα 13 του να πάει στην Ισπανία. Ίσως γιατί έχει γαλουχηθεί αλλιώς και διαφέρει πολύ από τον αγαπημένο τους Ντιέγκο, ίσως γιατί δεν τους έχει φέρει ακόμα κάποιο τίτλο. Κανείς δε ξέρει.

Η ουσία είναι ότι ο Μαραντόνα θα έχει πάντα ξεχωριστή θέση στην καρδιά κάθε Αργεντινού, κι όχι μόνο, φιλάθλου.

.. ΤΕΛΟΣ ..

<<Ντιέγκο Κεφάλαιο 1>> <<Ντιέγκο Κεφάλαιο 2>> <<Ντιέγκο Κεφάλαιο 3>> <<Ντιέγκο Κεφάλαιο 4>> <<Ντιέγκο Κεφάλαιο 5>>

Από την ομάδα του Άρχοντα >> Δημήτρης Δημόπουλος