Ντιεγκίτο: Η Μπαρτσελόνα το χαμένο πρωτάθλημα και η Νάπολι!

(2) Αφιέρωμα Ντιέγκο Μαραντόνα: Η μεγάλη κλάση, τα καταστροφικά πάθη και μια ζωή για.. ταινία

Το αρχαιότερο σάιτ προγνωστικών στην Ελλάδα (2000) Arxondasbet.com και ο Άρχοντας παρουσιάζουν, κατ αποκλειστικότητα από τον Δ. Δημόπουλο, το μεγαλύτερο αφιέρωμα για τους λάτρεις του Ντιεγκίτο, σε ..πέντε κεφάλαια. Ένα αφιέρωμα για μικρούς και μεγάλους…

“Η Μπαρτσελόνα, οι ατυχίες και το διαζύγιο”

Ο Μαραντόνα αποχώρησε το 1982 από την Μπόκα με προορισμό τη Βαρκελώνη και την Μπαρτσελόνα. Ο Αργεντινός τότε δεν είχε μπει δίπλα στους κορυφαίους όλων των εποχών, ωστόσο ήταν από τα ανερχόμενα αστέρια του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.

Γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να οδηγήσει την Μπαρτσελόνα στο να πληρώσει παραπάνω από 4 εκ ευρώ για να τον αποκτήσει. Η συγκεκριμένη μεταγραφή ήταν η ακριβότερη στην ιστορία του ποδοσφαίρου κι έσπασε το ρεκόρ της μετακίνησης του Πάολο Ρόσι το 1976 από τη Γιουβέντους στη Βιτσέντζα έναντι 2,5 εκ ευρώ.

Η καριέρα του Μαραντόνα στη Βαρκελώνη άρχιζε να γίνεται περιπετειώδης, για να απογειωθεί λίγο αργότερα στην Ιταλία και τη Νάπολι. Αν θέλουμε να χαρακτηρίσουμε με έξι λέξεις την πορεία του Μαραντόνα στην Ισπανία, τότε αυτές είναι οι παρακάτω: «Ηπατίτιδα, αποθέωση, Αντόνι Γκοϊκοετσέα, άγριο ξύλο, διαζύγιο».

“Το ντεμπούτο, οι θετικές εμφανίσεις και η πρώτη ατυχία”

Ο Μαραντόνα έκανε το ντεμπούτο του με την Μπαρτσελόνα στις 4/9/1982 κόντρα στη Βαλένθια. Η ομάδα του μπορεί να ηττήθηκε στο «Μεστάγια» με 2-1 αλλά ο ίδιος σκόραρε το παρθενικό του γκολ. Γενικότερα από το πρώτο του ματς έως και τις 16 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου, ο Ντιεγκίτο έδειχνε πως είχε βρει ρυθμό, καθώς απέδιδε εξαιρετικά και σκόραρε συνεχώς. Ωστόσο εκείνη την ημέρα μια είδηση ήρθε να σκάσει σαν βόμβα στ’ αυτιά όλων. Ο Μαραντόνα έπασχε από ηπατίτιδα.

Μάλιστα υπήρξε κίνδυνος να χάσει και ολόκληρη τη σεζόν. Ο Μαραντόνα μπορεί να μην έχασε όλη τη χρονιά και να απουσίασε για τρεις μήνες, όμως οι 14 αγώνες που δεν έπαιξε, ήταν αρκετοί, ώστε να βγάλουν εκτός τροχιάς τίτλου την Μπαρτσελόνα.

Μπορεί τότε η Αθλέτικ Μπιλμπάο να πήρε το πρωτάθλημα, όμως ήταν δεδομένο πως αν η Μπαρτσελόνα δεν έχανε τον Μαραντόνα, τότε θα την κόντραρε μέχρι το τέλος και η ιστορία ίσως να ήταν και διαφορετική.

“Οι πρώτοι τίτλοι και η απόλυτη αποθέωση”

Παρ’ όλα αυτά η χρονιά έκρυβε στο φινάλε της δύο τίτλους. Αρχικά η Μπαρτσελόνα κατέκτησε το Κύπελλο Ισπανίας κόντρα στη Ρέαλ Μαδρίτης κι έπειτα το Λιγκ Καπ Ισπανίας κόντρα στον ίδιο αντίπαλο.

Στη δεύτερη κατάκτηση, ο Ντιεγκίτο έζησε και την κορυφαία του στιγμή με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα. Το πρώτο ματς στο «Μπερναμπέου» έληξε 2-2, με τον Μαραντόνα όμως να πετυχαίνει ένα σπάνιας ομορφιάς γκολ.

Ο Καράσκο έβγαλε μόνο του τον Αργεντινό στον κενό χώρο, ο οποίος πλησίασε στην περιοχή, ντρίμπλαρε τον τερματοφύλακα και σε κενό τέρμα αντί να σκοράρει, περίμενε να έρθει ο Χουάν Χοσέ που ακολούθησε τη φάση. Ο Μαραντόνα με μια προσποίηση πέρασε τον Χοσέ, ο οποίος «τράκαρε» στο δοκάρι και μ’ ένα άγγιγμα της μπάλας την έστειλε στα δίχτυα.

Ήταν η στιγμή που 80.000 θεατές (οπαδοί της Ρεάλ) σηκώθηκαν αυθόρμητα και χειροκρότησαν την ενέργεια του αντιπάλου τους, Ντιεγκίτο. Κάτι που δεν είχε συμβεί ποτέ ξανά στα χρονικά. Στο δεύτερο αγώνα, ο Μαραντόνα σκόραρε και πάλι στη νίκη της ομάδας με 2-1, για να έρθει έτσι ο δεύτερος τίτλος της χρονιάς.

Πλέον οι απαιτήσεις ενόψει της ερχόμενης σεζόν ήταν συγκεκριμένες. Η κατάκτηση του πρωταθλήματος.

“Το χαμένο πρωτάθλημα και ο… χασάπης του Μπιλμπάο”

Η Μπαρτσελόνα μπορεί να είχε ξεκινήσει αποφασισμένη να πάρει το πρωτάθλημα τη σεζόν 1983/84, ωστόσο για μια ακόμα φορά θα πλήρωνε την ατυχία της, καθώς θα καλούταν να αγωνιστεί ξανά για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς το μεγάλο της αστέρι.

Συγκεκριμένα την τέταρτη αγωνιστική, η Μπαρτσελόνα έπαιξε με την Αθλέτικ Μπιλμπάο. Οι «μπλαουγκράνα» μπορεί να κέρδισαν με 4-0, όμως σ’ εκείνο το παιχνίδι συνέβη κάτι που επισκίασε τη νίκη.

Στην Ισπανία ο Μαραντόνα γενικότερα δεχόταν σκληρά μαρκαρίσματα και φαινόταν πως ήταν ανθεκτικός σ’ αυτά. Όμως στο 57’ του αγώνα, ο Ντιεγκίτο σε μια επέλασή του, δέχθηκε ένα σκληρό τάκλιν από πίσω από τον Αντόνι Γκοϊκοετσέα, ο οποίος είχε εντεταλμένη αποστολή να βγάλει νοκ άουτ τον Αργεντινό.

Ο Μαραντόνα δεν μπόρεσε να συνεχίσει και μάλιστα ο αστράγαλός του είχε διαλυθεί. Οι γιατροί της ομάδας έπεσαν πάνω του και εξέφρασαν φόβους ακόμα και για το αν θα μπορέσει να ξαναπαίξει ποδόσφαιρο.

Τελικά, υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση και ο χρόνος απουσίας του υπολογίστηκε σε έξι μήνες. Παρ’ όλα αυτά οι γιατροί και σε συνδυασμό με τη θέληση και το πείσμα του, έκαναν το θαύμα τους και ο Μαραντόνα επέστρεψε τρεις μήνες μετά.

Όμως και πάλι το τρένο του τίτλου είχε χαθεί. Τη σεζόν 1982/83 μια ηπατίτιδα στέρησε το πρωτάθλημα για την Μπαρτσελόνα, ενώ τώρα ένας σοβαρότατος τραυματισμός ήταν αρκετός για να οδηγήσει σε αποτυχία το σύλλογο.

Για την ιστορία ο Ντιεγκίτο επέστρεψε στις 8/01/84 κόντρα στη Σεβίλλη, όπου και πέτυχε δύο γκολ στη νίκη της Μπάρτσα με 3-1, ενώ συνολικά εκείνη τη σεζόν έπαιξε 16 φορές και σκόραρε 11 γκολ.

“Ενθύμιο τα παπούτσια που έκαναν ζημιά στον Ντιεγκίτο”

Ο Άντονι Γκοϊκοετσέα θεωρήθηκε από εκείνο το μαρκάρισμα και έπειτα ως ο πιο σκληρός παίκτης όλων των εποχών. Δέχθηκε επίθεση από τον Τύπο και έγινε γνωστός ως «ο χασάπης από το Μπιλμπάο».

Για το συγκεκριμένο τάκλιν πάνω στον Ντιεγκίτο έχουν ακουστεί πολλά και ο ίδιος αρκετά χρόνια αργότερα είχε δηλώσει αμετανόητος για την ενέργειά του. Σίγουρα αρκετός κόσμος δεν τον συμπαθεί και ο ίδιος πλέον έχει μάθει να ζει με τις ενέργειες του παρελθόντος του.

Μάλιστα τα παπούτσια που χτύπησαν και παραλίγο να κόψουν την καριέρα στον Μαραντόνα, βρίσκονται φυλαγμένα σε μια γυάλινη προσθήκη στο σπίτι του.

Ο ίδιος έχει δηλώσει γι’ αυτό:

«Με την Λεχ Πόζναν φόρεσα τα ίδια παπούτσια και έπειτα ποτέ ξανά. Τα καθάρισα ευλαβικά, τα έβαψα και έκτοτε τα έχω φυλαγμένα σε μια γυάλινη προθήκη στο σπίτι. Όχι όμως, μην το πάρετε στραβά. Δεν το κάνω από υπερηφάνεια. Καθώς τα χρόνια περνούν, αυτά τα παπούτσια σημαίνουν για μένα κάτι πιο σημαντικό από εκείνη τη στιγμή, η οποία μάρκαρε για πάντα αρνητικά την καριέρα μου. Στην πραγματικότητα συμβολίζουν την ομορφιά και την σκληρότητα του ποδοσφαίρου. Την καλοσύνη και την τιμωρία του ανθρώπου».

“Ένας ντροπιαστικός τελικός και το διαζύγιο”

Την ίδια χρονιά η Μπαρτσελόνα παρά τις δυσκολίες που βίωσε, κατάφερε να βρεθεί στον τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας ξανά. Στο συγκεκριμένο ματς αντιμετώπισε την Αθλέτικ Μπιλμπάο, όμως όσα επρόκειτο να συμβούν ήταν η αρχή του τέλους για τον Μαραντόνα στον ισπανικό σύλλογο.

Ο Αργεντινός είχε συναντηθεί το Φεβρουάριο με τον Γκοϊκοετσέα για το ματς πρωταθλήματος ανάμεσα στις δύο ομάδες. Τότε ο Ντιεγκίτο είχε δώσει το χέρι του στον άνθρωπο που πήγε να του κόψει την καριέρα, ως ένδειξη ανακωχής. Ωστόσο λίγο πριν τον τελικό ορισμένες δηλώσεις παικτών και του προπονητή της Μπιλμπάο, φρόντισαν να δυναμιτίσουν για τα καλά το κλίμα.

Το ματς μύριζε μπαρούτι από την αρχή. Ένταση, σκληρά μαρκαρίσματα, κοκορομαχίες και βρισιές. Προς το τέλος μάλιστα ο Γκοϊκοετσέα έκανε ένα σκληρό τάκλιν στον Μαραντόνα, ο οποίος απέφυγε τα χειρότερα και συνέχισε το ματς. Ωστόσο στη λήξη του αγώνα, ο Μιγκέλ Άνχελ Σόλα έκανε μια άσεμνη χειρονομία στον Αργεντινό, ο οποίος στάθηκε μπροστά του, κόλλησε το κεφάλι του στο δικό του, για να αρχίσει ένα ανελέητο ξύλο μπροστά στα μάτια της βασιλικής οικογένειας.

Χαρακτηριστικό ήταν ότι ο Μαραντόνα άρχισε να μοιράζει καρατιές σε όποιον παίκτη τον πλησίαζε, ενώ και οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές δεν πήγαν πίσω, χτυπώντας με μίσος τους αντιπάλους τους.

Το συγκεκριμένο επεισόδιο και ο χαμένος τίτλος (ήττα με 1-0), οδήγησαν την Μπαρτσελόνα να διώξει τον Μαραντόνα. Ωστόσο η αλήθεια κρύβεται κάπου στη μέση και η πραγματική αφορμή του διαζυγίου δεν ήταν εκείνο το επεισόδιο.

“Το άγριο ξύλο βόλεψε και τις δύο πλευρές στο να χωρίσουν”

Ο Μαραντόνα αν κάτσουμε να δούμε ακριβώς την κατάσταση όπως ήταν, θα διαπιστώσουμε ότι δεν γινόταν να παραμείνει στην Μπαρτσελόνα. Αρχικά ο Αργεντινός αντιμετώπιζε πολλά οικονομικά προβλήματα και γνώριζε πως μόνο μια μεταγραφή θα έλυνε το πρόβλημα.

Έτσι, ο ατζέντης του, ο οποίος ήταν και δαιμόνιος, αποφάσισε να τον βάλει αρκετό καιρό πριν να κακολογήσει την Μπαρτσελόνα σε δηλώσεις του στην Αργεντινή. Δηλώσεις που ήταν στημένες και που ποτέ δεν παραδέχθηκε ο Μαραντόνα.

Από την άλλη μεριά και ο ίδιος ο Ντιεγκίτο είχε προετοιμάσει το έδαφος για να φύγει, καθώς είχε κατηγορήσει ανοιχτά και κατ’ επανάληψη τον πρόεδρο της Μπάρτσα ότι ήταν ανίκανος να προστατέψει την ομάδα και τους παίκτες στα ποδοσφαιρικά παρασκήνια.

Όπως εύκολα καταλαβαίνετε, τα όσα συνέβησαν στον τελικό με την Μπιλμπάο δεν ήταν ο βασικός λόγος του διαζυγίου. Όμως ήταν μια πολύ εύκολη αφορμή για να χωρίσουν οι δύο πλευρές.

Αν δούμε εντελώς ψυχρά και χωρίς την παραμικρή λεπτομέρεια την πορεία του Μαραντόνα στην Μπαρτσελόνα, τότε σίγουρα θα βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ο Ντιεγκίτο στην Ισπανία τα πήγε περίφημα.

Σε δύο χρόνια παρουσίας είχε συνολικά 58 συμμετοχές και πέτυχε 38 γκολ. Νούμερα που για ένα παραγωγικό δεκάρι, είναι εξαιρετικά.

“Η Νάπολι και τα πιο έντονα χρόνια της καριέρας του”

Η Ισπανία ήταν το πρόγευμα των όσων θα ακολουθούσαν στην Ιταλία. Σε μια χώρα όπου ο Μαραντόνα γνώρισε τη φωτεινή και τη σκοτεινή της πλευρά με τον καλύτερο και χειρότερο τρόπο. Σε μια χώρα που λατρεύτηκε, θεοποιήθηκε και σύναψε σχέσεις με την Καμόρα.

Το 1984 ο Μαραντόνα μετακόμισε στην Ιταλία. Η Μπαρτσελόνα πρόσθεσε στα ταμεία της, 7 εκ ευρώ, για να τον παραχωρήσει στη Νάπολι. Το συγκεκριμένο ποσό αποτέλεσε ρεκόρ μεταγραφής όσον αφορά την τιμή. Ουσιαστικά ο Αργεντινός σταρ έσπασε το δικό του ρεκόρ, το οποίο ήταν από την Αρχεντίνος Τζούνιορ στην Μπαρτσελόνα για 4 εκ ευρώ.

Ο Ντιεγκίτο στη Νάπολι έμεινε επτά ολόκληρα χρόνια, γνωρίζοντας την απόλυτη αποθέωση, τις σκοτεινές πτυχές του φτωχού Νότου και αγαπώντας τα πιο δυνατά και βλαβερά πάθη.

Πάθη από τα οποία δε ξεκόλλησε ποτέ, τουλάχιστον με πειστικό τρόπο.

“Έβγαλε μια ομάδα και μια πόλη από την αφάνεια”

Ο Νότος στην Ιταλία δεν είχε ποτέ τα πρωτεία, δεν ήταν ποτέ στην επιφάνεια και δεν πρωταγωνιστούσε πουθενά σε σχέση με το Βορρά. Συνεπώς ούτε και στα ποδοσφαιρικά δρώμενα.

Ήταν γνωστό σε όλο τον κόσμο ότι η Ιταλία ήταν διαχωρισμένη στον πλούσιο Βορρά και το φτωχό Νότο. Η Νάπολι όταν αποκτήθηκε ο Μαραντόνα δεν είχε τη φήμη ομάδων όπως η Μίλαν, η Γιουβέντους κλπ.

Ήταν μια ομάδα που βρισκόταν στην αφάνεια. Ωστόσο με την έλευση του Αργεντινού σταρ, οι «παρτενοπέι» κατάφεραν να επιβάλουν τους δικούς τους νόμους, να κατακτήσουν την κορυφή και να γευτούν τη γλύκα και τα προνόμια αυτής για πρώτη φορά στην ιστορία τους.

Ο Μαραντόνα στη Νάπολι δεν ήταν μόνος του φυσικά. Δίπλα του είχε παίκτες όπως οι Ρικάρντο Καρέκα, Αλεμάο και Τσίρο Φεράρα. Ωστόσο ο Ντιεγκίτο έδειξε πραγματικά τη σπουδαία κλάση του στα ιταλικά γήπεδα και πρωταγωνίστησε με τη Νάπολι για να κατακτήσει δύο πρωταθλήματα Ιταλίας (1987-1990), ένα κύπελλο Ιταλίας (1987 νταμπλ), ένα Σούπερ Καπ Ιταλίας (1990) κι ένα Κύπελλο UEFA (1989).

“Η απίστευτη λατρεία του κόσμου”

Ο Μαραντόνα λατρεύτηκε σαν θεός στη Νάπολι βάση των επιτυχιών του με την ομάδα. Μάλιστα ακόμα και σήμερα στην ιταλική πόλη αντιμετωπίζεται με την ίδια αγάπη, καθώς κανένας φίλαθλος του συλλόγου δε ξεχνάει την προσφορά του.

Η αποθέωση και οι εκδηλώσεις χαράς στο γήπεδο, στο δρόμο προς το πρόσωπο του Μαραντόνα ήταν δεδομένες και δεν εκφράζουν σχεδόν τίποτα για την αγάπη που του είχε ο κόσμος.

Εκείνη την εποχή, τα τέσσερα από τα δέκα παιδιά που γεννιόντουσαν στη Νάπολη, έπαιρναν το όνομα Ντιέγκο, προς τιμήν του Αργεντινού σταρ, ο οποίος με τις επιδόσεις του είχε γεμίσει περηφάνια και χαρά όλο τον κόσμο.

Παράλληλα ο ίδιος έχει εξομολογηθεί ότι δεν μπορούσε να βγει για ψώνια, καθώς το εκάστοτε μαγαζί θα γέμιζε από ένα σωρό υποστηρικτές του, οι οποίοι θα ήθελαν να του δείξουν πόσο τον αγαπούσαν. Έτσι, απέφευγε τις δημόσιες εμφανίσεις όσο μπορούσε, χωρίς όμως να στερηθεί τη δημοτικότητα που είχε.

Μάλιστα να αναφέρουμε ότι στην Ιταλία υπάρχει και ναός προς τιμήν του Ντιεγκίτο. Ο κόσμος έχει την ευκαιρία να τον επισκεφθεί και να προσκυνήσει το δικό του θεό. Γενικότερα οι εκδηλώσεις αγάπης προς το πρόσωπό του είναι πολλές και σίγουρα δεν πρόκειται να σβήσουν όσα χρόνια κι αν περάσουν.

“Η δράση της μαφίας στα ποδοσφαιρικά δρώμενα”

Οι «σκοτεινές δυνάμεις» της πόλης έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν κουμάντο στα ποδοσφαιρικά δρώμενα ακόμα και σήμερα. Μάλιστα και στα χρόνια που ο Μαραντόνα ήταν στη Νάπολι, φρόντισαν να θέσουν τους δικούς τους όρους.

Η Νάπολι μετά το νταμπλ τη σεζόν 1986-87, όδευε την αμέσως επόμενη χρονιά προς μία ακόμα κατάκτηση πρωταθλήματος. Οι «παρτενοπέι» έδειχναν αλώβητοι και όσο περνούσαν οι αγωνιστικές, γινόντουσαν ολοένα και περισσότερο το φαβορί για την κατάκτηση της Serie A.

Ωστόσο η Καμόρα είχε άλλη άποψη. Κι όταν η ιταλική μαφία της πόλης δε συμφωνεί με κάτι, τότε πως μπορείς να αντισταθείς, χωρίς να σου επιβληθούν συνέπειες; Πολύ απλά δεν μπορείς!

Η πορεία των «παρτενοπέι» ήταν αξιοζήλευτη κι όλη η πόλη είχε ποντάρει τεράστια ποσά -κυρίως στο παράνομο στοίχημα– για την κατάκτηση του πρωταθλήματος από τη Νάπολι. Η συγκεκριμένη εξέλιξη βέβαια δε συνέφερε τους ανθρώπους της Καμόρα, η οποία επρόκειτο να είχε τεράστιο οικονομικό πλήγμα αν πραγματοποιούνταν το στοίχημα.

Συγκεκριμένα το «totonero» θησαύριζε την Καμόρα, ωστόσο εκείνη την περίοδο η Καμόρα είχε δεχθεί ήδη στοιχήματα αξίας 20.000.000.000 λιρετών και κατά συνέπεια κινδύνευε με απώλεια 260.000.000.000 λιρετών (περίπου 135.000.000 ευρώ)!

Έτσι, αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της πριν να είναι αργά. Οι παίκτες έζησαν κάτω από μια συνεχή απειλή, δέχθηκαν τα δικά τους μηνύματα και ωθήθηκαν στο να «συμμορφωθούν» και να πράξουν τα θέλω της ιταλικής μαφίας.

Πιο συγκεκριμένα ο Σαλβατόρε Μπάνι ξυλοκοπήθηκε, ενώ δύο φορές του λήστεψαν το σπίτι. Επιπλέον στον Μαραντόνα έσπασαν ένα από τα αυτοκίνητα πολυτελείας παρά τη φύλαξη που διέθετε ο Αργεντινός.

Η ιστορία έγραψε ότι η Μίλαν των Γκούλιτ, Ράικαρντ, Φαν Μπάστεν στέφθηκε πρωταθλήτρια εκείνη την εποχή. Εξέλιξη που έκανε πλουσιότερους τους ανθρώπους της Καμόρα, οι οποίοι με τις ενέργειές τους δεν έχασαν ούτε ένα ευρώ από την απειλητική πορεία της Νάπολι.

Μιας ομάδας που με πέντε αγωνιστικές να απομένουν, ήταν τέσσερις βαθμούς μπροστά από τη Μίλαν των τριών Ολλανδών και κατάφερε να «πετάξει» τον τίτλο. Φυσικά η Καμόρα φρόντισε να ανταμείψει τους παίκτες της Νάπολι για τη συμμόρφωση που είχαν με πολλά και διάφορα ελκυστικά δρώμενα.

“Ο επίλογος με τα πολλά ερωτηματικά”

Η καριέρα του Μαραντόνα στην Νάπολι ήταν ομολογουμένως πολύ έντονη. Μπορούν να ακουστούν ιστορίες, οι οποίες από ορισμένους να χαρακτηριστούν ως μυθοπλασία. Όμως ο Ντιεγκίτο είχε φροντίσει να βάλει παντού το χέρι του. Από την πιο απλή έως και την πιο τρελή ιστορία.

Παρακάτω θα γίνει εκτενή αναφορά της σχέσης που είχε ο Μαραντόνα με τα ναρκωτικά, την Καμόρα και γενικότερα για την εξωγηπεδική του ζωή. Προς το παρών να αναφέρουμε ότι ο Μαραντόνα γνωρίστηκε με την κοκαΐνη στην Ισπανία και εθίστηκε μ’ αυτή στην Ιταλία.

Μάλιστα η χρήση αυτής και σε συνδυασμό με την κάκιστη εξωγηπεδική του ζωή, αποτέλεσαν αφορμή να πέσει πολύ η απόδοσή του.

Ο Μαραντόνα δεν ήταν ο ίδιος παίκτης του παρελθόντος. Όσο περνούσε ο καιρός, εκείνος έπεφτε υπερβολικά. Η πορεία του στην Νάπολι έληξε με τον ίδιο να μην ακολουθεί την ομάδα σε παιχνίδια, να χάνει πολλές προπονήσεις λόγω του ότι τον έπαιρνε ο ύπνος και φυσικά προς το τέλος της θητείας του γέμισε χρέη.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι η ιταλική εφορία τον κυνηγάει μέχρι και σήμερα, ενώ στο αγωνιστικό κομμάτι, ο Μαραντόνα αγωνίστηκε 188 φορές με το σήμα της Νάπολι, φόρεσε και το περιβραχιόνιο, ενώ σκόραρε συνολικά 81 γκολ.

Μάλιστα τον Μάρτιο του 1991 ήρθε και το πρώτο μεγάλο σοκ, όταν έφαγε αποκλεισμό 15 μηνών από τους αγωνιστικούς χώρους γιατί βρέθηκε θετικός σε έλεγχο αντιντόπινγκ. Πάντως ο Μαραντόνα στην Ιταλία είχε πλούσια εξωαγωνιστική ζωή και οι σχέσεις του με τη μαφία όσον αφορά το έγκλημα κατά της Νάπολι παραμένουν θολές.

Πολλά έχουν ακουστεί, τίποτα δεν έχει επιβεβαιωθεί..

.. συνεχίζεται ..

<<Ντιέγκο Κεφάλαιο 1>> <<Ντιέγκο Κεφάλαιο 2>> <<Ντιέγκο Κεφάλαιο 3>> <<Ντιέγκο Κεφάλαιο 4>> <<Ντιέγκο Κεφάλαιο 5>>

Από την ομάδα του Άρχοντα >> Δημήτρης Δημόπουλος